Ik droomde er als kind al van om mijn eerste kindje een meisje te hebben ..
Eenmaal we eindelijk zwanger waren maakte het mij eigenlijk niks meer uit of het een meisje of een jongen werd zolang het maar goed groeide en alles erop en eraan had ..
Ik heb zowel een meisjes als een jongens naam.
Maar toch was de teleurstelling zo groot toen we vandaag het geslacht te weten kwamen 😥.
Ook al had ik mij voorgenomen zolang het maar een gezonde baby was is het oke..
En toen de gynaecologe zei willen jullie het geslacht weten ja of nee? Toen had ik zo iets van ja zeker ik wil weten of mijn wens uitkwam maar daar werd ik even snel van terug geroepen.
Ongeacht dat ik blij ben met de baby was de teleurstelling zo hard af te lezen op men gezicht zelfs de gynaecoloog durfde niks meer te zeggen nadien 😓
Begrijp me zeker niet verkeerd de baby is van harte welkom, maar.mijk verlangen naar een meisje was zo groot ..
Iemand hier ervaring mee? Ik ben zeker ook blij met ons zoontje dat gaat komen..
Ik merk als mensen nu vragen of we het geslacht weten dat ik onmiddelijk zeg nee weet het niet .. is het omdat het zelf nog niet 100% doorgedrongen is of wil ik het geslacht mss negeren .. ik heb eventjes jullie raad nodig