Ervaring keizersnede

Wat spannend! Ik ben bevallen met een spoedkeizersnede. Op zich hebben ze dit in mijn ziekenhuis echt wel goed aangepakt en er toch nog iets moois van proberen maken ook al moest het snel zijn. Ik zou zeker eens polsen of ze bij jou in het ziekenhuis een gentle sectio doen. Ik mocht mijn zoon ook zelf uit de buik aannemen zeg maar. Mijn gynaecoloog legde ook echt goed uit wat ze deed dus dat vond ik ook wel fijn. Het voelt wel raar want je voelt de gynaecoloog echt in je buik wroeten, of dat was misschien zo omdat het snel moest gaan. Mijn zoon mocht ook heel snel gewoon bij mij liggen na een korte check up door de kinderarts (binnen de 5 minuten). Het herstel vond en vind ik nog wel heel pittig. Ik heb nadien toch echt veel pijnstilling moeten bijvragen omdat de wond zoveel pijn deed. Het blijft natuurlijk wel een operatie. Naar het toilet gaan of de trap op en af herinner ik me nu als echt heel heftige dingen. Ik kan ook nog altijd geen druk tegen mijn litteken verdragen en draag dus 8 maanden na de bevalling nog steeds mijn zwangerschapsonderbroeken 🙊

Hey Maya, hier ook een geplande keizersnede gehad in februari. Deze is veel beter meegevallen dan ik vooraf had gevreesd... de moment zelf was vooral heel bizar, je voelt dat ze bezig zijn met trekken en sleuren, maar met 0 pijn eigenlijk. De dagen erna zijn wel pijnlijk, maar ook hier viel die echt wel veel beter mee dan verwacht...kon zelfs al zelfstandig uit bed de volgende dag om naar het toilet te gaan, denk dat dat wel heel snel was, maar toch... kan allemaal echt wel heel goed meevallen :)

Hier een spoedkeizersnede en opzich viel dit heel goed mee. Ik had natuurlijk wel pijn maar dat had ik na mijn gewone bevalling ook door de knip 😅 2 dagen later liep ik het ziekenhuis al helemaal door omdat mijn zoontje op neonatologie lag , als ik gewoon mijn pijnstilling nam ging het allemaal wel oke eigenlijk. Het enige waar ik echt last van had was rechtstaan als ik net had gezeten of gelegen dan trokken de draadjes

Heyla! Ik ben bevallen met een keizersnede omdat mijn dochtertje in stuit lag! De keizersnede zelf was heel rustig en een hele fijne sfeer in de operatiekamer.. het duurdere alles samen ongeveer 40 min.. eerst krijg je epidurale erna beginnen ze.. de baby word eigenlijk heel snel geboren er word wel beetje ‘getrokken’ aan je buik ma niks deed pijn natuurlijk je voelt wel iets maar geen pijn.. als de baby er eenmaal is moet het bloed nog even door de navelstreng lopen ma ze laten je de baby ondertussen al zien zo mooi! Dan gaat de baby en partner even met de kinderarts mee in dezelfde kamer is dat en erna word de baby bij jou gelegd.. dan zijn ze ondertussen al bezig met de wond toe te naaien.. daarna word je op de recovery gelegd en word je baby bij je aangelegd als je borstvoeding geeft flesje weet ik niet zal dan daar zijn eerste flesje krijgen denk ik ook.. na een uur word je op de kamer gelegd en moet je eigenlijk tot de dag erna blijven liggen tot je voor de eerste keer mag opstaan🥰🥰 heeeeeel veel succes komt allemaal helemaal goed!💖

Ik ben ook bevallen met een keizersnede. Moet je absoluut geen stress voor hebben. Bevalling zelf is volgens mij veel minder stresserend met dan zonder keizersnede. Ik had vooral schrik voor een eventuele spoedkeizersnede moest de baby er vroeger uit gewild hebben, maar zelfs dat was volgens de gynaecoloog helemaal niet nodig. Er werd hier al heel goed beschreven hoe het eraan toe gaat, dus dat ga ik niet opnieuw doen. Ik raad wel aan om echt voor hulp te zorgen na de bevalling (vroedvrouw zeker aanvragen voor controle wonde e.d., maar ook voor hulp bij (borst)voeding, kraamzorg kan, maar familie is nog veel aangenamer, is mijn ervaring). Het herstel achteraf is een pak lastiger na keizersnede en je mag en kan echt wel veel dingen niet doen die eerste weken, wat heel frustrerend kan zijn. Ik ben blij dat mijn man in het onderwijs staat en dus nog lang thuis is, anders zou hij morgen (na 4 weken) terug moeten gaan werken en zou ik dus vanaf morgen alles alleen moeten doen overdag, wat ik helemaal nog niet kan. Zelfs als je partner (lang) thuis is, is het zeker geen evidentie. 't Is absoluut niet leuk om constant aan je partner te moeten vragen om iets voor jou te doen, zeker niet als die ook eens wat wil proberen bijslapen.

Wat ik nog wil toevoegen hieraan is dat je bij het steken van de epidurale verdoving alleen bent. Je partner mag hier niet bij zijn. Vanaf deze begint te werken wordt je partner er bij gehaald. Op de recovery wordt niet standaard aangelegd/flesje gegeven. Mijn baby heeft van geboorte tot terug op de kamer (2u) gehuild. Ik wist niet hoe ik moest aanleggen en de verpleegkundige op de recovery was geen vroedvrouw en kon me hier ook niet bij helpen. Ik zou dit dus wel op voorhand melden dat er evt een vroedvrouw opgebeld kan worden voor hulp. Laat je niet pushen door de vroedvrouwen om zsm uit bed te gaan, volg je lichaam. Voel je je goed, lukt het vlot, prima. Maar voel je je nog niet zo top dan blijf je gewoon lekker liggen. Alles op je eigen tempo. Ik heb een vbac gehad (vaginale bevalling na keizersnede) en vond die toch wel minder stresserend dan mijn geplande keizersnede. Ik denk dat iets persoonlijk is. Gewoon zo nuchter mogelijk blijven en niet te veel nadenken. Succes 🫶🏻

Ik heb een tijdje geleden in een ander topic mijn verhaal over de keizersnede gedaan, ik deel het hier even:

Deel 2

Mijn ervaring : mijn zoon was gepland op 13 oktober '21. Omwille van smalle bekken dus kon niet natuurlijk. Maar mijn water brak op 3 oktober. Dit ging heel gemoedelijk. Het was uiteraard wel op een zondag heel rustig. Ging om 5uur snachts binnen e' om 10u was de kleine spruit er al. Had wel stress want de afspraak bij de gynaecoloog waar ze ging uitleggen hoe en wat, was pas later. Je voelt natuurlijk niets. Het vieze gevoel dat ge uw benen niet voelt, vond ik gek. Mijn zoon werd wel direct weggebracht omwille blauw worden en vocht. Ik moest blijven liggen dat ik terug "dicht" was. En in die tijd was ik mijn tenen aant bewegen. Ben letterlijk 5 minuten na de ruimte waar ze kijken als alles oké was. Daarna kon ik eindelijk na mijn zoon die op neonatologie lag

Mag ik vragen waarom je verdoving een paar keren was mislukt en hoe testen ze of de verdoving al werkt?😀

Ik weet het niet meer exact, maar ze geraakte volgens mij met de naald niet tussen mijn ruggengraat door. Dus ze hebben een paar keer geprobeerd en dan een andere soort verdoving gebruikt (maar leek wel hetzelfde voor mij, ik begreep ook niet goed wat er dan anders was). Achteraf hoorde ik wel van de anesthesist dat hij nog nooit zo'n moeilijke verdoving had moeten plaatsen 🙈😂 Dus het zal wel aan mij gelegen hebben. En voor de verdoving te controleren zei de gynaecoloog gewoon iets in de aard van "Ik ben nu in je vel aan het knijpen maar als alles goed is voel je hier niks van" en dat was ook zo ☺️