Enorme angst voor stilgeboorte

Gelukkig geen persoonlijke ervaring mee. Maar Ik denk er veel over praten met mensen die je steunen. Partner, dochter, vrienden,... Ook eventueel professioneel (huisarts, gynaecoloog, psycholoog). ik wens je veel succes en een pracht van een kindje toe.

Ik begrijp je angst want de omstandigheden maken dat je zo angstig bent geworden. Mijn vriend zegt vaak tegen mij “er kan meer goed gaan dan fout gaan, hoe langer je zwanger bent hoe meer kans dat het effectief goed zal gaan” Die uitspraak helpt me een beetje, hopelijk jou ook.

Zo herkenbaar! Hier ook twee miskramen en een IVF traject moeten verwerken. Ben ondertussen 13 weken, maar kan nog altijd niet "geloven" dat dit nu echt is... Ik ben nu veel meer ongerust dan bij mijn eerste kindje. Ik ga ook pas gerust zijn als dat kindje gezond in mijn armen ligt, want in mijn hoofd kan er nog zo veel mis gaan... Ik begrijp je helemaal😘

Verschrikkelijk he, dat gevoel? Dat is bij mij ook helaas de hele zwangerschap gebleven. Het werd wel even wat beter na de 20 weken echo maar toch heavy om te dragen. Gek hoe iets wat je zo gelukkig maakt je tegelijk zo angstig maakt he.

Dank je wel voor de lieve woorden. Het is ook zo wat je zegt en ik weet ook dat het klopt maar ik krijg het toch niet helemaal weg.

Oh, dit is meer dan begrijpelijk.. Omdat je focus er zo hard op ligt krijg je net meer doemscenario’s. De kans is echt klein en zou me net meer focussen op het feit dat het al 36 weken goed gaat. Zou dit ook bespreken met de gynaecoloog.. Zij zal je sws meer geruststellen.. Ook kan je vragen dat wanneer je voorbij de 40 weken bent je al ingeleid mag worden ☺️