Angstig

Wat mij echt hielp in het begin van de zwangerschap, was veel lezen in de geboorteclubs. Daar leerde ik wat ´normaal´ was, zoals bijvoorbeeld dat het voelt alsof je menstruatiepijn hebt, of dat een lichte bruine bloeding niet meteen wil zeggen dat het fout loopt. En dat het ook normaal is dat je bepaalde kwaaltjes niet hebt. De bewustwording van deze zaken én het zelf vragen kunnen stellen, heeft mij toen enorm geholpen doorheen die eerste 10/12 weken. Nadien is de angst zelf wat afgenomen en kreeg ik meer vertrouwen in mijn eigen lichaam en de kracht van de baby. Nu 22w, voel ik hem bewegen en is mijn hartje er geruster in - hoewel je toch nog steeds zal blijven denken ´wat als´. Ik denk dat we van dat gevoel nooit meer afgeraken. 😅😊 Als je angstig blijft, kan het ook zeker een idee zijn om een psycholoog te raadplegen. Een professional kan achterhalen waaruit jouw extreme angst komt en je ondersteunen om er mee om te gaan. Succes alvast! 🍀🤞🏻