Zwanger worden met PCOS

Hey hey, k heb het zelf niet maar wel familie die dat hebben. Belangrijk om een goeie gyn te hebben die je hierbij kan helpen. Zwanger worden is zeker mogelijk met pcos, maar je moet wel goed opgevolgd worden en kijken hoe en wat. Meer specifiek heb k zelf geen kennis. Ik wens je veel succes

Hoooi, Ik herken mezelf hierin, heb hetzelfde meegemaakt. Een halfjaar in een fertiliteitstraject gezeten (enkel hormonale medicatie/maandelijks echo’s en bloednames) met na 4 pogingen was het succes. Je frustratie is begrijpelijk, zeker aangezien de ‘symptomen’ niet veelzeggend zijn. Het lijkt nu een zwaar proces te worden, dat gaat het met momenten ook zeker zijn, maar trek je op aan het positieve: het is moeilijker maar daarom niet onmogelijk. Je mag me altijd sturen om te babbelen ;)

Ik ben meer 2 jaar geleden gestopt met hormonale anticonceptie om mijn lichaam de kans te geven terug te wennen aan een natuurlijke cyclus. Ik had cycli van 40 a 50 dagen ongeveer, met wel vaak een eisprong, maar mijn luteale fase was telkens te kort voor een innesteling. (Ik gebruikte de symptothermale methode om de fases van mijn cyclus te volgen en te ontdekken wanneer de vruchtbare periodes ongeveer waren). Heel veel dokters en gynaecologen gezien, die me telkens zonder oplossingen wegstuurden omdat ik nog niet actief aan het proberen was, zeer frustrerend... Uiteindelijk heeft osteopaat Lieselot Thys mij heel erg geholpen (kanten Gent). Zeker ook een aanrader om op insta te volgen, ze heeft heel wat kennis over pcos en andere vruchtbaarheidsproblemen. Haar agenda zit telkens goed vol, maar ik denk dat er ook anderen in haar praktijk wel mee zijn met het verhaal of dat ze misschien kunnen doorverwijzen naar mensen dichter in de buurt? Hopelijk went je lichaam snel en komt je 'normale' cyclus snel op gang. Veel succes

Hoi, Ik heb ook PCOS zonder echt symptomen. Behalve dan een lange cyclus. Na het stoppen van de pil werd m'n cyclus steeds langer, toen die meer dan 50 dagen duurde had ik een afspraak bij de gynaecoloog. Daar gezien dat ik te veel eiblaasjes had en een bloedtest moeten laten afnemen. Hieruit kwam te veel testosteron. Dus PCOS. Ben dan moeten starten met pillen om m'n menstruatie op te wekken, en dan op dag 1 of 2 idd nog eens een bloedonderzoek om te kijken hoe m'n hormonen staan in het begin van m'n cyclus. Ook dit was niet goed (want pcos) en dan ben ik begonnen met Letrozole om de eitjes te laten groeien. Als je menstruatie niet vanzelf komt, zou ik vragen aan je gynaecoloog of je ook zo iets van medicatie mag nemen, zodat je menstruatie snel doorkomt.

Hier hetzelfde verhaal, Vorig jaar deze periode gestart met hormonale pilletjes en maandelijks een echo. De pillen een paar keer van dosis moeten verhogen en in augustus mijn eerste menstruatie. Dan ben je daar zo blij mee en heb je zoveel hoop dat je nu meteen zwanger kan worden. Maar helaas heb je een zwangerschap niet in handen, het vraagt geduld. Blijven hopen en erin blijven geloven. In november zijn we naast de pilletjes en maandelijkse echo's ook bloedafnames gaan maken en een spuitje zetten in de buik om de eisprong heel precies te weten. Begin februari een positieve test! Nu zijn we met wat langer wachten nog zo veel gelukkiger met de zwangerschap. Ik ben nu 23 weken ver en we verlangen zo naar de komst van ons eerste kindje. Blijf erin geloven, weet dat je zeker zwanger kan worden. Maar besef ook dat het tijd zal vragen. Veel succes!

Mijn gynaecoloog zei idd exact hetzelfde van die blaasjes. Maar ze wilt pas mijn bloed afnemen als ik terug menstrueer. Ik moet tussen de 2de en 5de dag van mijn menstruatie bloed gaan laten afnemen. Maar die menstruatie blijft maar uit. Dus ik zit met heel veel vragen nu ik nog niet weet welke waarden ik heb in mijn bloed etc… Het enigste wat ze zei is “als je binnen een jaar nog niet zwanger bent dan gaan we moeten kijken voor een andere oplossing”. Nou ja, daar was ik niet wijzer van geworden… :(

Oh proficiat!!! En bedankt voor de steun :) Mag ik vragen hoe lang je al aan het proberen was voor dat je de hormonale pilletjes hebt moeten nemen?

Ik was gestopt met de pil en toen 9 maanden lang helemaal niet ongesteld geworden. Ze zeiden ook dat ik pcos had omdat ik veel eiblaasjes had. Echter na 9 maanden werd ik plots ongesteld, en toen de maand later opnieuw, en een maand later opnieuw. Ik had toen een cyclus van 30-35 dagen. Ik was na 2 keer proberen zwanger maar kreeg meteen een miskraam. Daarna 4 maanden later opnieuw zwanger. Ik had geen overgewicht maar ging wel op mijn suiker inname letten en ik dronk minder alcohol en caffeine sinds ik het wist. Ik weet niet of dit geholpen heeft. Bij mij lijkt het dus wel door de pil te zijn gekomen, en ik ga die dan ook nooit meer gebruiken. Post-pil pcos bestaat dus echt denk ik, maar of dat bij jou ook zo is weet ik niet. Was je voor je aan de pil begon wel regelmatig ongesteld? Ik was heel vroeg begonnen aan de pil maar kon mij herinneren dat ik wel maandelijks ongesteld werd. Daardoor denk ik zelf dat het echt door de pil kwam. Ik had ook een tijd een hormoon spiraal en werd toen eerst 3 jaar niet ongesteld maar daarna ook weer wel en ook toch wel maandelijks.

Ik herken mezelf volledig hierin. Ik had zelf mss 2-3x m’n regels op een jaar. Zwanger worden lukte maar niet. Uiteindelijk via de gynaecoloog naar een fertiliteitsarts gestuurd en in heel die malle molen terecht gekomen. In the end heeft het ruim 4,5 jaar geduurd voor ik zwanger was. Eerst ovulatieinductie geprobeerd maar toch het advies vr ivf gekregen. Daarvoor woog ik te zwaar dus eerst een bypass moeten doen. Daarna dan met ivf gestart, 2 pogingen (eicel pick ups), 5 tp’s & 3 miskramen later ben ik nu eindelijk ong 25weken zwanger. Ik raad idd aan meteen nr fertiliteit te gaan & niet te wachten. Die trajecten slepen zo lang aan. Je kan best maar al eens luisteren. Bij de ene persoon met pcos gaat zwanger worden heel vlotjes (ik heb zo’n collega), bij de andere dan weer totaal niet (zoals mij). Wij hebben beide ook totaal geen pcos “symptomen”.

Ik was begin november '22 gestopt met de pil. In het begin maandelijks een bloeding, dus alles leek normaal. Achteraf gezien was dit geen echte menstruatie en bleek er geen eisprong te zijn. In april dacht ik dat ik zwanger was, mijn bloeding bleef maar weg, helaas telkens een negatieve test. Na 50 dagen naar de dokter ggn. Zij heeft mijn bloed getest en daaruit bleek PCOS. Dan een afspraak gemaakt bij de gynaecoloog en sinds juni kunnen starten. (Mijn gynaecoloog is mijn buurvrouw geweest en zo mss wel versneld geholpen.) Bij de eerste echo zag ze ook meteen dat ik meer eitjes heb en ze groter zijn dan gewoonlijk. Maar geen enkel eitje die vanzelf genoeg groeit en springt. Gelukkig bestaan hier dus hormonale pilletjes voor.

Ja beetje stom wel want bij pcos kan je menstruatie echt maanden uitblijven. Misschien eens horen bij een andere gynaecoloog? Naar welk ziekenhuis ga je? Met pcos zijn de kansen gewoon veel kleiner om zwanger te geraken ( toch met lange cylussen, want geen ovulatie) dus beetje raar dat ze ook een jaar wil wachten. Toen bij mij duidelijk was dat ik pcos had, werd alles direct in gang gezet

Hier ook PCOS zonder echte symptomen behalve dan dat ik mijn regels maar niet had + geen eisprong. Gynaecoloog zag ook veel blaasjes op mijn eierstokken en heeft daarna eigenlijk direct gereageerd door medicatie voor te schrijven om mijn regels op te wekken en medicatie (clomid) om een eitje te laten rijpen. Bij de eerste cyclus om deze manier was ik zwanger en ondertussen is mijn dochter 3 maand oud! Laat je dus zeker niet afwimpelen en zoek desnoods een andere gynaecoloog want je kan blijven wachten 🤷🏼‍♀️

Ik herken je verhaal! Geen typische klachten, wel heel veel blaasjes. De gyn zei zelf dat als ik toch zwanger wou worden, het onnodig was om zomaar te zitten wachten op een eisprong. Ik had ook geen duidelijke ovulatietesten, dus ik kon geen gerichte pogingen doen. Ik kreeg de diagnose eind augustus en half september ben ik in een traject gestapt. Uiteindelijk zwanger geworden in december. Wel met een andere gyn dan degene die de vaststelling deed, maar was om andere redenen. Ik zou ook langsgaan bij een andere arts. Veel succes!

Toen ik de pil nam was mijn cyclus mooi regelmatig. Wanneer ik 23-24 jaar was ben ik ook eens gestopt met de pil, ik heb toen ook 3 maanden geen menstruatie gehad. Ik had er mij toen ook geen vragen bij gesteld omdat ik dan nog geen kinderwens wou en er eigenlijk ook totaal niet mee bezig was. Toen ik daarna terug begon met de pil was ik weer regelmatig.

Met de pil heb je geen menstruatie maar een onttrekkingsbloeding. Dus dat zegt niets over hoe je cyclus in het echt is. Je bloed gewoon omdat je even stopt met de hormonen. Iedereen heeft (normaal gezien) een bloeding door de stopweek bij de pil. Zegt helaas niets over of je pcos hebt of niet

Oh kijk, weer iets bijgeleerd. Ik wist niet dat die bloedingen niet hetzelfde waren.

Hier twee jaar geleden net hetzelfde verhaal … zo vaak gedacht dat ik zwanger was omdat ik mijn regels maar niet kreeg … om dan te horen dat ik PCOS had. Inofolic werkte niet bij mij dus werden we doorgestuurd naar een fertiliteitscentrum. Daar zijn we echt wel fantastisch geholpen en is het uiteindelijk vrij snel gelukt met IVF. Het was een zwaar traject maar we zijn beiden wel heel blij dat het vrij snel lukte en dat onze gyneacoloog zo snel ingreep en ons doorstuurde. Snap heel goed dat het nu even allemaal verschrikkelijk moeilijk lijkt, maar er zijn zoveel mogelijkheden en ik ben er zeker van dat het bij jou ook wel goed gaat komen! Je mag me altijd een berichtje sturen als je meer informatie wil. Veel succes.

Dankje voor de steun :) hoe lang heb je Inofolic genomen?

Ik heb hetzelfde meegemaakt. Begin mei 2023 gestopt met de pil en merkte ook dat ik niet vaak mijn maandstonden had. Ik dacht eerst dat dit gewoon lag aan het stoppen met de pil. Uiteindelijk rond oktober/november op aanraden van mijn huisarts naar gynaecoloog geweest. De eerste gynaecoloog was echt een heel slechte. Die liet ook plots vallen “je hebt PCOS, je zal niet natuurlijk zwanger worden en moet zo snel mogelijk op medicatie overstappen. Het ligt aan jou en niet aan je vriend.” Dat was even een schok! Ik voelde me echt niet goed bij hoe deze gynaecoloog mij behandeld had en de uitspraken die ze deed. Daarom ging ik naar een andere gynaecoloog om een 2de opinie. Deze was heel aangenaam en menselijk! Zij bevestigde wel de diagnose van PCOS, maar nam goed haar tijd om uit te leggen wat dit inhoud en wat onze opties waren. Ze liet de keuze ook volledig bij ons. Zo gaf ze aan dat we het natuurlijk konden proberen met Inofolicof via een hormoon traject. Zelf zag ik het niet zitten om onmiddellijk in een traject te stappen en besloten we dus om Inofolic te proberen en het even zijn beloop te laten. Na ongeveer 5 maanden gebruik van Inofolic werd ik natuurlijk zwanger! Ondertussen ben ik 21 weken ver. Ik zou je niet onmiddellijk laten afschrikken en als je geen goed gevoel hebt bij deze gynaecoloog, zoek dan een andere. Dat doet echt zo veel! De keuzes liggen ook wat bij jou. Hoe dan ook kan je met PCOS perfect zwanger worden! Heel veel succes!

Oh wauw wat leuk! proficiat!! Het was mijn eerste keer bij een gynaecoloog, ik liet altijd mijn uitstrijkje doen bij mijn huisarts. Ik dacht mijn gynaecoloog haar reactie normaal was maar na alle reacties op dit bericht te lezen heb ik het gevoel dat ze wat kort is geweest tegen mij en me niet echt wou helpen… Nu weet ik wel van men vrienden dat elke gynaecoloog wel een andere aanpak heeft dus ik ga wat afwachten denk ik. Ookal is de kinderwens heel groot! Mezelf teveel druk opleggen is ook niet goed. Ik gebruik ook nog maar 2 weken Inofolic… Ik moest wanneer mijn maandstonden er zijn een afname doen van mijn bloed en dan ging ze verder onderzoek doen. Maar jouw verhaal brengt we wel hoop :)