Ik kan mijn familie en vrienden niet van elk scheetje op de hoogte houden, maar misschien dat jullie het wel herkennen: de wel-of-niet-zwanger-rollercoaster
Regelmatige cyclus van 26 dagen.
Op dag 12 ovulatie (buikpijn)
Op dag 23 innesteling (bloeding)
De twijfel sindsdien..
Op dag 23 bij het eerste beetje bloed dacht ik: dit is een instellingsbloeding. Ik ben 100% zwanger.
Later op de avond dacht ik: oei de menstruatie is gewoon vroeger begonnen, ik ben niet zwanger.
Dag 24, het bloed wordt helderder, de menstruatie komt nu wel door. Ik ben niet zwanger.
Dag 25, het bloed wordt terug donkerder en stopt dan, het is geen menstruatie. Ben ik zwanger?
Op dag 26, geen bloed, de laatste dag van mijn cyclus, early zwangerschapstest is negatief. Niet zwanger.
Ik heb menstruatieachtige krampen, dan voelt de buikpijn algemener aan, ik voel me misselijk. Zwangerschapsmisselijkheid?
Op dag 27, NOD weer een negatieve early test. Tegen de middag bloed ik een klein beetje, roder en vloeibaarder. Maandstonden? Niet zwanger.
De rest van de dag is er geen bloed meer, en ik voel me misselijk. Ben ik toch zwanger?
Dag 28: maandstonden. Niet zwanger
Achteraf was het wel duidelijk, maar alles lijkt een aanwijzing in het moment zelf. Ik weet dat de tijd alles uitwijst, en ik ben er niet obsessief mee bezig, maar het houdt je toch gewoon bezig, niet?
De balans zoeken tussen hoop houden en niet teleurgesteld worden, voelt eenzaam aan. Al helemaal 6 maanden na een miskraam op 11weken.