Onzekerheid

Ik had exact hetzelfde. Heb meerdere miskramen gehad dus was echt heel bang. Op de kwaaltjes zou ik niet te veel afgaan. Meestal begin je pas echt last te krijgen vanaf week 6. Maar ik heb bv nooit ergens last van gehad & ben nu 31 weken zwanger… Ik wou dat ik je tips kon geven hoe je kan omgaan met de onzekerheid en schrik, maar helaas heb ik zelf ook nooit een wondermiddeltje gevonden… De eerste 12 weken waren mentaal dus echt een hel voor mij. 😅 Vanaf week 7 ging ik wel elke week naar de pretecho. Pas na de 12e week ben ik geminderd naar 1x om de 14 dagen en toen ik ze begon te voelen nog geminderd naar 1x per maand. Kost even wat centjes al die echo’s, maar hielp mij wel echt enorm. Vanaf week 10 ben ik een Doppler gaan gebruiken en luisterde ik ong 3x per dag naar haar hartje. Dit zijn zowat de dingetjes die ik deed om mezelf gerust te stellen.

Ik ben nu 20w en die onzekerheid blijft altijd ergens wel. Ik denk dat ik pas écht gerust zal zijn als de baby er is. Dus ik kan je op dat vlak niet geruststellen 🙈 In het begin had ik ook wisselende 'symptomen', het is vanaf week 7-8 sterk beginnen toenemen. Dus maak je er niet té druk over dat je nog niet misselijk bent ofzo, je hCG zal nog veeeeel stijgen de komende weken dus dat kan zeker nog komen. De gevoeligheid van mijn borsten neemt ook toe en af doorheen de weken. Anderen hebben dan weer niets van last... Ik zag een hartslagje op 6w dus met een beetje geluk zal je wel al het hartje zien kloppen. Dat zal je misschien al wat geruststellen 🤞 Veel succes, mama! 😘🍀

Hier ook al een duidelijke hartslag op 6 weken. Als je dat meer zou geruststellen (al weet ik uit ervaring dat het maar heel even geruststeld, en dan komt het gewoon terug 😅) kan je de huisarts nog een keer je hcg laten bepalen om te kijken of het goed stijgt. Het moet ongeveer verdubbelen elke 2-3 dagen. Wat ik ook heb gedaan is de oploop van het hcg wat opvolgen met hcg urine testje (die van de action zijn niet zo duur). Maar de ongerustheid zal nooit helemaal weg zijn. (Nooit meer denk ik zelfs, want eens dat kindje er is, ben je nog steeds ongerust dat er iets zou kunnen gebeuren 🙈)

Mijn onzekerheid is pas echt gaan liggen toen ik hem regelmatig voelde. Hiervoor had ik steeds schrik dat er iets zou mis zijn zonder dat ik het zou doorhebben.

Die eerste weken kunnen echt slopend zijn he.. Wat mij hielp (telkens een beetje, de onzekerheid keerde altijd wel terug): - een extra bloedname om de hcg-stijging te weten - de eerste echo. Amai, de opluchting en ongeloof dat daar echt een embryo zat, op de juiste plaats, met een kloppend hartje.. dat vergeet ik nooit meer 😊 - er over praten met mijn partner - deze site: https://datayze.com/miscarriage-chart Hierop zie je per dag percentages wat de kans is op een miskraam, en hoe veel de kans gedaald is. Voor sommigen mss juist extra stress, maar mij gaf het een beetje rust - stampjes regelmatig voelen - 26 weken ver zijn, omdat dat de grens van levensvatbaarheid is De onzekerheid hoort er helaas wat bij.. Maar probeer je er niet in te verliezen, de kans is altijd groter dat het goed gaat dan dat het fout gaat. Succes 🙏