1 Reacties

één maand geleden

Hier ook een wegloper. Ook een zoontje van 3. Ik merk dat hij het gewoon grappig vindt als we dan achter hem aan gaan. Beetje tikkertje-gevoel. Dus ik draai me om en wandel de andere kant op. Of probeer het te negeren. Wel beide op een veilige plaats natuurlijk (schooldomein, bos, …) nergens bij verkeer uiteraard. Het is heel vermoeiend om er telkens achter te spurten. Zeker omdat ik zwanger ben van een tweede. Laatst deed hij het ook op een klein buurtfestival. We overwegen ook sindsdien om zo’n trackertje in zn kledij te stoppen!