Hi all,
Misschien hebben jullie advies, herkenning, …
Mijn dochter werd 3 eind september en kan heel verlegen zijn. Meestal een keer ze de mensen of andere kindjes wat beter kent gaat dat over en is ze haar enthousiaste zelve en totaal niet verlegen meer. Ik vind verlegenheid op zich geen verkeerd eigenschap, ik wil dit ook niet noodzakelijk veranderen. Zij is wie zij is.
Halverwege september is ze met balletles gestart. Zij wilde dit zelf heel graag en sprak hier ook al maanden over. Ik vond dit leuk voor haar dus ik schreef haar in voor balletles. Ze zit in de groep met +/- 20 kindjes, leeftijd gaat van 3-4. Maar ze is toch oh zo verlegen. Vandaag hadden ze een tussentijdse voorstelling voor de ouders en ja, ik zag aan haar dat ze erg verlegen was en een beetje overdonderd. Na een paar minuutjes deed ze dan wel mee maar op het einde van de les werd ze weer verlegen. Ik vind het zo verdrietig voor haar, maar vooral ook: ik weet niet heel goed wat ik moet doen om haar hier in te kunnen ondersteunen. Ik vertel haar altijd dat het helemaal oké is om verlegen te zijn (ze benoemt dit ook zelf dat ze verlegen is) en dat ik haar zo stoer vind en dat ik fier ben op alles wat zij doet. Zijn er mama’s of papa’s hier met herkenning? Of pedagogen/kinderpsychologen met advies? Ik wil haar graag aanmoedigen om uit haar comfort zone dingen te doen, maar alleen maar als dat leuk spannend is en niet beangstigend spannend. Wat is wijsheid, wat kan ik het beste doen? Er is nu even geen balletles meer, 2 weken niet, dus ik wil hier nog even over nadenken wat we hiermee moeten. Is de groep misschien te groot? Zijn de andere meisjes te oud?
Alle reacties zijn meer dan welkom 🫶🏻🙏🏻