Moederschap op zijn scherpst...peuterpuberteit

Hier net hetzelfde met onze dochter. Zo’n sterk willetje! Ze maakt nu ook weer een slaapregressie door… helemaal leuk! Ze zijn bijna 2jaar dus dat is normaal zo’n gedrag. Maar inderdaad super vermoeiend!

Krijgt hij (soms) iets van snoep /suiker etc.? Sommige kindjes kunnen hiervan echt agressief, driftig etc worden. Zo ja probeer dat eens te laten(alle kunstmatige kleur/zoetstoffen) en dan kun je zien of er verschil is in zijn gedrag. Begrijp me niet verkeerd kinderen van 1 jaar willen de wereld ontdekken en vinden alles interessant maar als ze echt agressief /boos zijn kan het ook aan voeding liggen.

Hier ook dochter van 22maand. Is echt extreem erg. Aan tafel roepen en driftig worden. Zeggen dat iets niet mag en ze heeft weer een drift bui. Ze ziet bv. haar fietsje dan wil ze dat direct (krijgt dan geen gelijk van ons) hup weer een bui echt verschrikkelijk 😥. Ik heb het vandaag ook gehad. Eerlijk ze heeft heel mijn weekend vergald met haar geroep en geween om niets. Ze was tot over een paar maand zo een lieve rustige meid. En nu! Ik herken haar niet meer. 😢😢😢😵‍💫😵‍💫😵‍💫

Iemand een idee dat dit lang kan duren deze fase? 😵‍💫

Die driftbuien worden steeds minder, maar kunnen wel duren tot ze vijf jaar zijn. Ze moeten nog leren om hun emoties te reguleren, er staat nog geen volumeknop op de emoties en ze weten nog niet hoe hier mee om te gaan. Waar ik hield me aan vast hield in de meest heftige periode. Je kinderen laten dat gedrag zien, omdat ze zich veilig genoeg voelen om het aan jou te laten zien. Jij bent haar/zijn veilige haven. Bij andere zijn ze vaak braver, omdat dat minder veilig voelt. Als ze dan thuis komen, moeten ze alle emoties van die dag verwerken en dat komt er dan uit als een bommetje. Kan ook zijn omdat ze moe zijn, je een grens geeft.. Wat ik op dat moment zelf vaak deed: het er uit laten komen, kan soms lang duren (tot een uur). In de buurt blijven, rustig proberen blijven (als je zelf de mentale ruimte niet hebt, afwisselen met je partner), zorgen dat ze veilig zijn (dat ze zichzelf of jou geen pijn kunnen doen). Niet te veel praten, want dat komt toch niet binnen, omdat ze te hoog in hun emotie zitten. Je niet onzeker voelen, je doet dat goed! :-) het is soms gewoon heel zwaar.

Oh, en wat bij mij ook hielp. Achteraf reflecteren op zijn niveau en proberen ombuigen naar gedrag dat je wel zou willen zien. Bijvoorbeeld van dat smijten met dingen. Wat is de reden er achter? Heeft hij genoeg, vindt die het niet lekker, is hij moe,.. Dat proberen achterhalen en dan zeggen. Mama zou het leuker vinden dat ipv te gooien dat je het op tafel zet. Je mag genoeg hebben of iets niet lekker vinden, maar zeg dat dan of zet het op tafel en dat veel herhalen en oefenen, spelletje van maken.. Want soms worden ze ook driftig omdat ze het niet communiceren en voor veel frustratie zorgt.

Bij mijn dochter begon het op 2,5 jaar en is sinds 3 alleen maar verergerd. 😂😭🤯 Stargazer geeft goede tips/inzichten.

Mijn dochter is 2 geworden in augustus en is toch ook wel een stuk pittiger geworden. Zin doordrijven, gooien op de grond, weigeren middagdutje. Overal op klimmen waar ze niet op mag. Wij blijven herhalen, en geven vaak opties waar ze kan uitkiezen (helpt niet altijd). Ik mis toch m’n baby’tje soms 😂