Hoi, ik word verteerd van schuldgevoelens en heb mij ogen eruit geweend. Ik ben pas een alleenstaande en mama van een heel actieve koppige peuter van bijna 2 jaar.
Ik zit momenteel in een hele moeilijk scheiding en heb de hele zorg financieel en mentaal op mij. Ik weet het dit is geen excuus. Maar dochtertje deed zo moeilijk en begon de haartjes van haar 1 jarige nichtje eruit te trekken! Plukken haar vloog in het rond. Ze was aan het lachen terwijl we hun uit elkaar probeerden te halen. Ik kon m'n kwaadheid en frustraties niet in controle houden, ze liet het niet los. Uit reflex/frustratie/boosheid/hitte sloeg ik haar in het gezicht. ze was een beetje in shock maar begon weer verder te spelen. ik voelde me gewoon schuldig hierna... en nog steeds.... ik weet niet waarom ik dit zo heb gedaan... ik wil mijn dochtertje geen pijn doen! Ik wil haar geen traumas bezorgen. M'n pa heeft me geslaan in m'n kindertijd en mijn ex man heeft ook fysiek geweld gebruikt. Ik voel me zo een slechte mama. Ik moest dit even uit! Ik kan het aan niemand vertellen.