Wat zou je er ècht even uit willen gooien?!

Het is je gegund, hopelijk gaat je wens snel in vervulling! 🤞🏼🍀

Ik ken dat gevoel! Niet opgeven en ovulatietesten uitvoeren VANAF de 1ste dag na je menstruatie. Als die positief is kan je die dag zelf en de volgende dag wat doen en hopen dat het raak is ;) Dat heeft mij ook geholpen! Succes!

Hier 11 weken zwanger… en heel zenuwachtig voor de 12 weken echo… ook een mini bloeding gehad na vrijen zaterdag, dit was de dag zelf over en niet heel veel. intussen weet ik wel dat het de kans groot is dat dit de baarmoedermond is die goed doorbloedt is en dat kan geven maar mijn gedachten slaan op hol! En ik word daar knettergek van, Ik hoop deze week echt nog wat geruststelling te krijgen want ik voel dat mijn hormonen het overnemen. De angst dat het misgaat is groot maar dit komt door dat we heel veel geluk gehad hebben en eigenlijk niet meer natuurlijk zwanger konden geraken. Dus ik hoop dat dit wondertje zo goed groeit en alles top is. Aargh die moodswings 😆🙈

Dat je zelf naar oplossingen moet zoeken na jaren medische geschiedenis, verschillende ziekenhuizen en ze allemaal een ander idee hebben. En ook niemand zegt dat het niet meer kan. Je weet niet waar je wel of niet op je plaats zit. En dat je in je fertiliteitskliniek een nummertje bent. Hop 5 minuten binnen en gaan. Als ze zelf al optijd toekomen en zo een half uur vertraging hebben en om na 5 min buitengekegeld te worden. Goedemorgen, schiet alles maar uit, echo, vragen kunnen snel van achter het gordijntje terwijl je u broek aandoet😕 want we moeten tijd inhalen of de 5min zijn om. Om dan te haasten naar het werk.🙄 U te schamen omdat je nogmaals later aankomt of vroeger weg moet. Om dan 3 dagen later terug hetzelfde te moeten doen. 🥹 100 zwangerschapstesten gedaan want je moest eens een grijs streepje zien op 8dpo. En geloof me, je gaat die zien. En nee hij loopt niet op. Dus je bent 7 dagen aan het testen en je weet al dat het niets is. Weeral niet. Rondes vergeet je te tellen... de hoop vitamines, medicatie, ovulatietesten, zwangerschapstesten die je hebt genomen blijft groeien. Waarom ik ze bijhou? No idea!

Ik duim mee voor jou, maar denk ook dat je je geen zorgen hoeft te maken, hoor. Hang in there, mama ❤️

Oh, Lieve, dat klinkt zo hard en demotiverend 😞 Heel veel moed in dit proces. Ik hoop dat je snel een echte knalstreep te zien krijgt! 🤞🍀

Dat ik het doodsbang ben dat het terug zal mis lopen nu 7w en 4d

Heb je al een eerste echo gehad? Is er iets wat je meer zou kunnen gerust stellen? Veel sterkte en liefs ❤️

Waarom komen mijn schoonouders alleen maar onverwachts langs als mijn huis een puinhoop is 🙄 ik zweer dat het hier weken proper geweest is! Nu 3 dagen niets kunnen doen in het huishouden want baby met huidhonger (en met een hond die veel verhaart en een nogal luie man op dat vlak is het hier dan echt direct een puinhoop) en bam, ze staan voor de deur. Ugh 😣

Donderdag 1ste echo op 8w en 2d hcg gehalte was 25 548 met 7 weken zwangerschap mijn huisarts zei dat dit goed was volgens het aantal weken maar toch twijfel ik zo hard

Aangezien het de ouders zijn van je man die ook de stofzuiger niet heeft gevonden in die week, zou ik het wat proberen relativeren. Hoewel het idd wel makkelijker gezegd dan gedaan is. Je doet wat je kan en zij hebben dat ooit ook allemaal gedaan, hé. Maar zou het zelf ook enorm frustrerend vinden, hoor 😅

Als je het al eerder hebt meegemaakt, moet die schrik nog onnoemelijk veel groter zijn. Het spijt me voor je, want dat wens je niemand toe. Ik hoop dat je een mooie echo hebt donderdag, met een prachtig flikkerlichtje als hartje. En ik hoop dat je op een moment zal kunnen genieten van deze zwangerschap x

Mijn lief slaapt langer dan ik elke dag, terwijl ik elke nacht 2-3 keer wakker ben door de zwangerschap. En nog klaagt hij over hoe moe hij is. Ik heb een fractie van zijn nachtrust en produceer een baby. Zwijg gwn jongeee

Ik ben niet graag zwanger. En ik voel die baby aan als een parasiet in m'n lijf. Ik heb altijd een heilige schrik gehad van zwanger worden, maar had nu wel een gezinswens. Ik ben bang dat ik die gevoelens ga projecteren op de baby die ik nu voel. Ik heb medische trauma's en alles komt nu boven en ik geniet er nul komma nul van.

Ik kan niet meepraten over de medische trauma's maar wees gerust, er zijn veel mensen die echt niet graag zwanger zijn. Ik vind het ook al 37 weken echt verschrikkelijk en ik vind er echt echt niks leuk of mooi aan. Maaaaar ik ben wel dolblij met mijn eerste kindje en hoop dat nu ook te zijn met de tweede! Komt goed!

Ligt het aan mij of is het veel rustiger op 24baby forum?

Ik ben op en heb er echt geen plezier aan. Begrijp me niet verkeerd ik hou immens veel van mijn lieve kleine zoon. Maar ik vind het afschuwelijk dat ik hem niet begrijp, dat ik niet weet dat hij vandaag zijn fles al liggend wil, morgen al wiebelend en overmorgen terwijl we wandelen. Ik word zot dat ik niet rustig kan plassen, douchen, of eten zonder dat hij huilt alsof ik hem gemarteld heb omdat ik hem even neerlegt of aan de pap geef. Ik ben gewoon op en kijk immens hard uit naar terug gaan werken. Ik ben dankbaar dat hij binnenkort 5dagen naar de opvang kan.

Ik slaap al 2 weken slecht door piekeren over zwangerschapsdiabetes, wat maakt dat mijn bloedwaarden er ook niet op verbeteren. Ik ben echt aan het ploeteren en heb zoveel stress, nog 2,5 maanden zo doorgaan hou ik ook niet vol :(

Even een virtuele knuffel! 🤗 Je doet het hartstikke goed, en aarzel niet om hulp te vragen in je omgeving he!

Als het een troost is: een vriendin van mij had zwangerschapsdiabetes en haar kindje is geboren met een normaal gewicht en normale gezondheid, en een vrij soepele bevalling. Ik hoop dat je de stress wat kan loslaten ❤️