Wat zou je er ècht even uit willen gooien?!

Springen, roepen, handjes klappen en dan af en toe keer neuten 😂. In de nacht ook? Of enkel over dag?

Ik mis het zo hard om eentje te roken!!

Springen, maar dat niet zo lang. Dansen en zingen en wat babbelen tegen z'n knuffels. Soms alle knuffels uit z'n bed smijten. Nooit zeuren of huilen. 's Avonds ook soms om in slaap te geraken, maar slaapt erna wel door tot 's morgens. Altijd een vroege vogel. Maar hij roept dan net hard genoeg, zodat z'n projector opschiet. En dan zit ie naar z'n visjes op het plafond en de muur te kijken tot we er zijn 😂

Springen, maar dat niet zo lang. Dansen en zingen en wat babbelen tegen z'n knuffels. Soms alle knuffels uit z'n bed smijten. Nooit zeuren of huilen. 's Avonds ook soms om in slaap te geraken, maar slaapt erna wel door tot 's morgens. Altijd een vroege vogel. Maar hij roept dan net hard genoeg, zodat z'n projector opschiet. En dan zit ie naar z'n visjes op het plafond en de muur te kijken tot we er zijn 😂

Zelf geen roker, maar kan wel snappen dat de dingen die niet mogen net zijn wat je extra hard mist op die momenten. Heb dat hier met cafeïne en prepare 🙈

Ik ben super blij met de komst van ons klein meisje maar mijn vriend werkt zo op mijn zenuwen de laatste weken ... ik voel mij emotioneel niet gesteund en communicatie loopt stroef ... nu is hij 3 weken op missie en ik ben eigenlijk een beetje blij dat ik ff alleen ben. Het is zoo vermoeiend en stresserend ... pfft

Hoe reageerde je partner er dan op als ik vragen mag ?

Oooh ik heb net hetzelfde! Hoort er helemaal bij blijkbaar 😅

Heel herkenbaar! Ik zat ook al snel thuis, waardoor we eigenlijk teveel tijd samen doorbrachten. Ik kan je alleen maar aanraden om vaak genoeg even naar buiten te gaan om met andere mensen iets te gaan doen. De ruimte zonder elkaar kan je echt deugd doen! En verder blijf goed je grenzen bewaken en zelf wel het voorbeeld geven van hoe te communiceren over wat jij nodig hebt!

Hopelijk gaat ondertussen alles goed met je dochtertje? Het is inderdaad wel moeilijk om meteen een ander plekje te vinden, zeker in deze tijden. 6 jaar geleden was het minder moeilijk om een plaatsje vast te krijgen. Ik kende de tweede onthaalmoeder al , want men dochtertje ging er soms al naartoe wanneer de eerste onthaalmoeder ziek was. Ik heb eigenlijk toen meteen (met geluk) kunnen overstappen naar de andere onthaalmoeder, zeker omdat ik mijn ongenoegen had geuit tegen ferm . Omdat mijn onthaalmoeder verhuisd is , gaat ons tweede naar een crèche. Hopelijk is het naar onze verwachting (hebben een erg goede indruk op ons gelaten) anders hebben we een opzeg van 6 maand. Onder welke instantie werkt jou onthaalmoeder? Kan je niet eens naar die instantie bellen om je ongenoegen uit te spreken, te vragen welke opties er zijn en hoeveel maanden opzeg je moet doen? Ik raad toch aan om inderdaad te zoeken naar iemand bij wie je je wel goed voelt, dan kan je alsnog je opzeg uitzitten, maar ben je wel na een tijdje van deze zuurpruim af. veel succes!

Ik hou van mijn pasgeboren baby en geniet er van om hem elke dag opnieuw te leren kennen, bij te leren en verder te ontdekken. Toch overvallen me ook heel wat andere gevoelens waaronder het gemis naar zwanger zijn en het uitkijken naar de echo’s, het gemis naar onze kraamdagen in het ziekenhuis waar we in onze veilige en rustige bubbel zaten en waar er altijd een vroedvrouw stand by was en ook gemis naar mijn oude leven waar ik alleen aan mezelf moest denken. Ik vind het verschrikkelijk dat ik dit laatste mis, maar kan er niets aan doen..

Ik wilde bijna hetzelfde delen , heel toevallig dus 😁 Mijn baby is bijna 3 maand en deze week heb ik erg veel moeite met het feit dat zowel mijn oudste (6jaar) als mijn kleinste stilletjes aan ouder en groter worden. Ik mis nu ook weer het zwanger zijn en wil alsook de echo's opnieuw meemaken, ondanks ik écht geen leuke laatste trimester had en mijn bevalling een hell was. Ik mis het dat ze pas geboren was. Ze lijkt nu al zo groot tegenover toen. en met de komst van mijn klein meisje, is mijn oudste meisje oppeens niet meer zo klein als toen voor de geboorte van mijn jongste. Ik wil de tijd stil leggen. 🥹 Het gevoel is ook allemaal intenser en ben emotioneler sinds we de keuze hebben gemaakt dat dit ons laatste kindje zal zijn. 😪

Ja gelukkig weer de oude! Aaah wat goed. Werd de vorige onthaalmoeder daar dan over aangesproken? Ik ben zowat bang voor een crèche dat dit nogal overweldigend zou zijn, maar misschien moet ik die optie ook eens bekijken. Ze staat onder K&G en heb daarmee al contact gehad. Die zijn van het principe te praten met haar, maar helaas heb ik dit al eens gedaan zonder resultaat. Ik ben volop aan het rondbellen, mailen maar het is een moeilijke opdracht. Het te kort is zo groot..

Wat ik eruit wil gooien: pffffffffffff…. & geduld hebben op vanalles en nog wat suckt 🙃

Een paar dagen geleden had ik gezegd: wel, die baby in die dikke buik hier. Mission complete 😂

gefeliciteerd!!

Oooooh je bent bevallen 😍 proficiat met je dochter! En wat een mooie naam 🥰

Oh, dankje 🥹🤗

Waar zie je de naam?

Op haar profiel kan je kijken naar de namen van haar kindjes 🥰