Verdriet

Dat gevoel is echt wel normaal. Ik denk dat het niet te onderschatten is. Je kindje, dat is je kindje vanaf de moment dat je die positieve test in je handen hebt. Blij zijn voor een ander dat gaat nu gewoon eventjes niet, en dat is helemaal oke. Heel veel sterkte gewenst.

Heel herkenbaar en ee heftige rollercoaster. Er zijn dan ook geen troostende woorden voor. Probeer wel open en eerlijk te zijn met je vrienden dat je het moeilijk vind en hopelijk hebben ze er begrip voor!

Oh dit is zo herkenbaar helaas. Mijn eerste zwangerschap was ook een miskraam. Ik had tijdens mijn zwangerschap heel erg het gevoel dat ik een jongen zou krijgen (miskraam op 11 weken dus ik zal het geslacht nooit weten) maar ik ken 4 mensen die in de maand dat ik uitgerekend was bevallen zijn en allemaal van een jongen. Een ervan zelfs op mijn uitgerekende datum. Ik ben ondertussen gelukkig wel opnieuw zwanger geraakt en bevallen van een prachtige zoon maar het gemis blijft. Toen ik 8 maanden zwanger was werden deze kindjes 1 jaar en was ik nog steeds jaloers dat zij wel al een eerste verjaardag mochten vieren. Veel sterkte om deze periode door te komen en ik hoop dat het jou ook snel gegund is om opnieuw zwanger te worden.

Hoi, Ik versta volledig je gevoel en verdriet. Ik was uitgerekend voor 24/4. Ik keek zwaar op naar die dag. Ik was de zoveelste in de rij die moest bevallen en plots niet meer. Probeer die dag gewoon te doen waar jij nood aan hebt. Geef de moed niet op. Dikke knuffel!

Heel herkenbaar… 5/6/2024 bevallen van onze stilgeboren dochter op een termijn van 39+4 ; ondertussen zijn mijn vriendinnen wel van een gezond kindje bevallen op 10/6 en 1/8, en kreeg ik ook een zwangerschapsaankondiging op 14/7. Je gunt het de mensen rondom jou zo hard, maar het doet ook pijn voor jezelf. En dat is OK. Ik zeg dat ook gewoon eerlijk, hoe ik me voel, en ik krijg daar wel veel begrip op. 😘

Veel sterkte! knuffel 🤍

Is inderdaad heel moeilijk! Ik had dit ook. Toen m’n stiefzus vertelde dat ze zwanger was en ze zou bevallen begin september werd ik zo kwaad, uit verdriet… Wij waren uitgerekend voor eind september maar ons kindje verloren. Uiteindelijk wel snel terug zwanger geraakt en een gezonde dochter van 1,5j hier rondlopen. Ik snap je gevoel volledig!!! En terecht. Voel je niet slecht of schuldig het is echt een normale reactie. Wij zijn nu ook terug zwanger maar deze zwangerschap verloopt ook niet zoals verwacht. Cmv infectie dus ook heel stressvol. Ik kon de eerste weken geen zwangere vrouwen of newborns zien. Ik werd instant verdrietig. Nu ga ik er anders mee om, ondanks het moeilijk blijft… Dikke knuffel en ik hoop oprecht dat jullie snel een kindje in jullie armen mogen sluiten ❤️