Omdat ik mijn verhaal even kwijt wil.
Mijn schoonmoeder maakt me onzeker.
Het begon tijdens mijn laatste 2 maanden zwangerschap. Ik ben nogal open naar familie en vertelde dan ook dat het heel misschien een inleiding ging worden. Toen kreeg ik elke week de vraag over update van bezoek bij gynaecoloog. Ik weet dat ze het goed bedoelde en het uit bezorgdheid was maar hierdoor werd ik zelf onzekerder en steeds meer gespannen.
Ondertussen is mijn dochter geboren en blijft die overbezorgdheid vanuit mijn schoonmoeder naar Louise en mezelf. Wat ik heel verstikkend vind. En ik dus afstand zoek. Terwijl zei alles wil weten.
Ook vind ik dat ze te veel mijn moederrol wil overnemen. Als we bij de familie zijn eigent ze Louise tot zich. Hangt al boven de buggy als ik nog maar 1 voet binnen zet. Als ik mijn dochter wil verschonen staat ze er ook altijd direct rond te fladderen precies of ik het niet alleen zou kunnen. Geeft me geen ruimte om zelf te beslissen of het aan haar is om ze te pakken of dat ik kan vragen onze ze wil verschonen . ik wil dat Louise ook met iedereen kan knuffelen. Maar dat ik bepaal wanneer het genoeg is.
Ik heb ook zelf een hele grote drang om te laten zien dat ik een goede mama ben.
Ik weet dat ik het mss uitvergroot door de opgebouwde frustratie. Iemand tips of herkenning?