Schoonmoeder

Op Reddit staat het vol met zulke verhalen. 🥲 De band tussen mij en m’n schoonmoeder is ook serieus gekelderd sinds de geboorte van ons zoontje. Ik heb helaas geen tip. Als het van mij afhing, ging ik even voor ‘geen contact meer’, maar dat kan ik m’n man niet aandoen..

Lieve schat, ik snap je volledig. Bij mij was het net dezelfde situatie. Ik voelde me vaak te veel terwijl ik de mama ben en wil moederen. Zij heeft haar zoon om over te moederen. Ik snap dat ze enthousiast zijn maar ze moet je leren vertrouwen in je moedershap. Je kindje kan geen betere mama wensen, dus je zeker niet onzeker voelen 🤍 M’n dochter is intussen bijna 2j en het is nu pas beter, onze band is idd beetje minder goed nu maarja… Veel succes, je niet laten doen & niet twijfelen aan jezelf 🤍

Ik zit in dezelfde situatie, I feel ya! 🫶

Heel herkenbaar jullie verhalen 🫢 Helaas geen tips, want ik vind het ook heel moeilijk.

Heel erg herkenbaar. Ons zoontje is nu 4 maanden. Ik heb hier ook erg veel moeite mee gehad, zoveel zelfs dat ik haar het liefst wou mijden. Ze maakte me zo enorm onzeker, ik had het gevoel dat ze onze zoon aan zichzelf toe eigende... En ik werd steeds meer een leeuwin die haar welpje beschermde. Ik heb dit met mijn partner besproken en hij heeft vandaag, toen ik niet thuis was, dit met mijn schoonmoeder besproken. Toen ik weer thuis kwam, was ze poeslief en kende ze duidelijk wel veel beter haar plaats. Ik hoop dat het zo verder gaat nu 🙈

Hetzelfde hier hoor, We hadden het er over gehad, ze zou er beter op letten. Tot ik weer eens in het ziekenhuis belandde en we onze zoon daar moesten laten en papa maar alleen naar huis moest volgens hun (want hij is niet in staat zogezegd, leuk van je eigen moeder te horen) De "hulp" die ze bood was onze zoon proberen af te pakken.... Papa was ook mee blijven slapen (was even gemakkelijker) maar dat stelde ze zelf niet voor blijkbaar (kindje moest hij effectief 3 dagen volgens hun achterlaten) Toen ik uit het ziekenhuis was (en dit nog niet wist) dacht ik leuk een dagje weg te gaan. Ze duwde me van de buggy weg, werd boos omdat ik met mijn eigen kind even bezig was en begon op babytoon tegen mijn zoon negatief te praten over mij en de papa (oma mag je weer eens niet duwen he, je mag weer eens niet blijven slapen he, je krijgt ook nooit iets lekkers van mama en papa....) Net of ze mijn kind opeiste want dat recht heeft ze met 2 dagen oppassen. Geen idee hoe we dit moeten aanpakken, in ieder geval heb ik de volgende oppasklus anders opgelost zodat we niet naar daar moeten en wil ik de komende maand haar niet meer bij mijn zoon hebben! Voor langer termijn ben ik ook radeloos... Erg dat zo veel grootmoeders de mama rol proberen in te pikken...

🤮

Das nog een stapje verder. Ik zou mijn kind er ook niet meer willen achterlaten.

Wij komen ook net van de mijne. Totaal overprikkeld kind en ze wilde hem weer niet geven, zelfs al maakt hij héél duidelijk dat hij dan na een tijdje toch echt naar mama wil 🤦‍♀️🙄

Kan je je dan zelfs inhouden? 🫢 Ik zou erop af stappen en zeggen ‘Ooh wil je mama? Kom maar.’ 🙈

Ik heb echt geleerd om daar toch heel kordaat in te zijn en mijn grenzen op een vriendelijke manier aan te geven want ze liep in het begin dat ik mama was zo over me heen. Het helpt ook dat mijn zoon tegenwoordig ook echt heel duidelijk kan aangeven wie/wat hij wil 🤭🫠

Begrijp ik helemaal! Ik kijk er al naar uit dat mijn zoon dat ook zelf kan aangeven. 🙈 Ikzelf heb het gevoel dat ik maar moet slikken, want het is de mama van mijn man… 🙄

Ja, het is me toch wat hè… die schoonmoeders… Voelt je man het ook zo aan?

Hier valt het op zich wel mee, maar zit het in kleine dingen. “Een kind MOET een tut, ge gaat da kind da toch ni afnemen zeker zo’n plezier!?” (Ze wilt geen tut) “Waarom doet ge haar geen sokken aan, ze heeft koude voeten!” (Bij 27 graden hehe) Gelukkig maakt mijn man zich dan wel eens boos, maar het is bijzonder frustrerend omdat het élke keer opnieuw over die stomme tut gaat 🥲

Die zit er zo wat tussen en dat wil ik hem niet aandoen. Enkele weken geleden heeft ze tegen mijn man gezegd dat ‘ik mijn kind claim en niet wil delen’. Dat nadat ik net voltijds weer begon te werken en hem elke dag moest achterlaten, wat hartverscheurend was voor mij. En sindsdien heb ik er niets meer tegen te zeggen.. 😅

Hoezo claim je je eigen kind haha 😅

Je eigen kind claimen, omg 🤦‍♀️😅

Mijn schoonmoeder wilt niet op ons kindje passen 🤷‍♀️ bij de dochter vroeger ook niet.

Die van ons zegt altijd dat ze dat wel wilt, maar onderschat het dan. Geef desondanks niet op en bied nog altijd aan om op te passen 🤷‍♀️

Ik ben vandaag met mijn zoon naar de kinderboerderij geweest en kwam daar een vrouw tegen die ik nog nooit gezien of gesproken had. De vrouw vroeg achter mijn bevalling (die erg traumatisch was), kende alle details over de bevalling en vroeg hoe de vaste oppasdagen bij mijn schoonmoeder gingen… Bleek de onbekende vrouw dus een vriendin van mijn schoonmoeder… 😳 Kanttekening: mijn schoonmoeder heeft geen vaste oppasdagen omdat ik deeltijds ben gaan werken en de dagen dat ik werk gaat mijn zoon gewoon naar de crèche…. Ze heeft echt maar een paar keer op hem gepast… dus hoezo???? Dat verzin je toch niet?