Mijn vriend en ik waren niet lang samen toen ik plots onverwacht met koperspiraal toch zwanger bleek te zijn. Ik wilde het meteen houden terwijl hij het er heel moeilijk mee had en me lang overtuigde abortus te doen. Uiteindelijk bleef hij bij me maar hij was er altijd precies maar half. Hij gaf lastige opmerkingen en bleef “grapjes” maken over abortus. Ik vond dit moeilijk en na lang twijfelen heb ik besloten van hem weg te gaan. Ik was er kapot van en heb afgezien van de breakup. Hij leek opgelucht en gaat nu gewoon verder en date ook al andere mensen. Soms hebben we contact maar hij vraagt nooit naar de baby. Mijn kindje gaat dus geen papa hebben en nu voelt het alsof dat mijn schuld is aangezien ik van hem ben weggegaan. Ik maak me zorgen over de impact dat het geen papa hebben zal hebben op mijn zoontje. Heb ik hem te weinig kans gegeven?