In september is het zover, dan beval ik van m’n eerste kindje. Na een jarenlange ivf behandeling een lang verwacht moment, niet alleen voor mezelf maar ook voor mn familie.
Ik merk echter dat ik echt begin te stressen rond babybezoekjes. Niet zozeer de bezoeken zelf, ze zijn zeker welkom - met mate. Ik heb er ook alle vertrouwen in dat ze wachten tot ik het aangeef en het ook niet te lang laten duren de bezoekjes zelf.
Waar ik echt wél om stress is hoe ze zich zullen “gedragen” tijdens de bezoekjes. Er zijn namelijk een aantal grenzen die ik voor mezelf en m’n kindje wil stellen, waar niet over mag gegaan worden:
- ik wil niet dat er kusjes worden gegeven
- zomaar foto’s nemen, laat staan deze doorsturen of posten, vind ik niet fijn
- haar vastpakken kan, maar enkel als ik me daar zelf op die moment comfortabel bij voel. Als ze huilt of ik vraag haar om een andere reden terug, wil ik ook dat ze haar terug geven en niet eerst zelf proberen te troosten of dergelijke.
- het belangrijkste van al is dat ik wil dat ze thuis blijven wanneer ze ziek zijn. Ook al is het maar een snotneus.
Ben ik onredelijk? Hoe maak ik m’n wensen het beste duidelijk om een vriendelijke manier? Wat als er tóch iets “mis” gaat tijdens het bezoek?
…
Kortom;
Wat is jullie ervaring en welk advies zouden jullie geven?