Babybezoek ontvangen

Ik zou je aanraden om het bezoek dat geen weken kan wachten wel op de materniteit te laten komen. Daar blijven ze meestal niet te lang plakken en zijn te gelukkig om jou te gaan bekritiseren. Door alles rondom je kan je daar ook nog niet goed wennen aan het gezin-gevoel, dit komt pas wanneer je thuis komt. Eenmaal thuis kan je dan gemakkelijker aangeven dat je even geen bezoek wilt.

Persoonlijk vind ik het niet meer dan normaal om jouw ouders broers zussen en de ouders van je partner en broers en zussen de baby komen bezoeken in de eerste week. Bij mij kwamen ze allemaal de dag na de bevalling in het ziekenhuis. Was juist gezellig en de blijdschap deed mij juist goed. Iedereen bracht eten mee en cadeaus. Ze blijven niet uren zitten. Maar gwn ff jou en de baby zien. Maar dit is dus voor mij persoonlijk. Ik heb het juist op een positieve manier ervaren. Voelde helemaal geen druk.

Ik begrijp je bezorgdheid volledig! Wij zijn eind september ouders geworden. Wij hadden dezelfde zorgen en hebben het hier op voorhand veel over gehad, mijn partner en ik. Uiteindelijk zijn enkele onze ouders en schoonouders langs geweest op materniteit, beiden slechts 30 minuten en op het uur dat wij hebben gevraagd om te komen. Dat was fijn en ook voldoende. Die korte tijd dat je daar bent, is best heftig en ook druk (pediater komt langs, kinesist, ...) En leer je zelf ook nog zo veel (voeden, badje geven, ...) Dus te veel bezoek is dan niet praktisch ook hoor. Trouwens, in de meeste Vlaamse en Brusselse ziekenhuizen zijn ze sinds Corona best strikt op bezoek en wordt dit heel hard beperkt (en dat is voor jouw welzijn he!). Drie tips die ons de afgelopen weken echt hielpen: tijdens de eerste week raad ik je aan om enkel de familie of vrienden te ontvangen waar jullie je goed bij voelen en die ook begrip tonen als je na half uurtje al zou vragen om te vertrekken als je bv moet voeden (heb ik ook op momenten echt gedaan). Tip 2: laat bezoek komen volgens jullie planning. Wij lieten pas 's ochtends weten welk uur ons die dag zou lukken, afhankelijk van de nacht en de voedingen. En ja, soms ook gewoon gevraagd voor een andere dag als de nacht te heftig was geweest. Daar heeft niemand moeilijk over gedaan hoor, telkens heel veel begrip getoond. Vraag dus zeker ook om dat uur te respecteren en om niet onaangekondigd langs te komen. Ook onze ouders hebben we dit gevraagd. Niets zo ongemakkelijk als je schoonmoeder voor je neus staat op een moment dat je beiden niet aangekleed bent, doodop bent en de baby niet rustig wil worden... Tip 3: houd die eerste week heel kalm qua bezoek. 1 bezoekje per dag zal dan al best als veel aanvoelen. Die eerste dagen gaat je tijd en energie naar het leren kennen van je baby en samen aan dit nieuwe leven wennen. Wij genoten het meest van het bezoek in de weken nadien, omdat je dan al wat meer van aanpakken weet he. En we houden nog steeds bewust dagen vrij van bezoek, zodat we die dag niets 'moeten' en fijn met z'n drie kunnen zijn zonder meer.

Jullie zijn ouders en als jullie ervoor kiezen om de eerste week geen bezoek te ontvangen, hebben ze te luisteren ook. Verdorie zeg wat is dat toch met die opdringerige (schoon)ouders tegenwoordig. Ik ben in de corona periode bevallen met een keizersnede waar geen bezoek werd toegelaten op de materniteit. Zalig want oh wat was dat vermoeiend en wat een zwaar herstel. Die eerste nachten doe je geen oog dicht, dan probeer je overdag uit te rusten. Er komen continue vroedvrouwen, dokter, allemaal mensen langs die het rusten er ook niet beter op maken. Nog eens bezoek ontvangen zou ik echt niet hebben aangekund. MOEKESEN heeft echt wel goeie tips maar weet wel dat niet iedereen gelijk vertrekt als je hen vraagt te vertrekken. Die eerste weken ging het voeden nog niet vanzelf en ben ik gewoon op mijn slaapkamer, in volle stress, gaan voeden omdat mijn schoonfamilie er zoooo lang over deed om te vertrekken. 😢

Wij willen ook geen bezoek in het ziekenhuis en mijn moeder heeft er vooral heel moeilijk over gedaan terwijl het gewoon onze keuze is. We blijven wel bij onze keuze en dat moeten ze maar respecteren, je hebt zo korte tijd in het ziekenhuis dat die paar extra dagen niet zoveel uitmaken lijkt mij. Gelukkig zijn er ook familieleden en vrienden die het wel begrijpen en ons wel steunen in die keuze, maakt het toch iets makkelijker. Ik heb ook inderdaad al gehoord zoals hierboven gezegd wordt dat de ziekenhuizen dit eigenlijk ook liever niet (te veel) hebben sinds corona. Bij ons ziekenhuis moet er zelfs 1 van beide ouders het bezoek begeleiden naar de kamer voor ze iemand binnen laten 😊 dus onverwacht bezoek is dan toch ook uitgesloten wat wel fijn is.

Bedankt voor alle tips al dames!

Laat ze maar komen op de materniteit. Dan hoef je ze thuis niet te ontvangen 🫣😅.. en laat ze zeggen. Jij zal het best aanvoelen hoe je moet omgaan met je kind en welke voeding.. enz. Ene oor in andere eruit .. Geniet van je babytje 😊😘

Hallo, in eerste instantie wou ik ook totaal geen bezoek ontvangen! Uiteindelijk hebben wij tijdens het verblijf in het ziekenhuis alsnog de grootouders en de meter en peter uitgenodigd voor maximaal 1 uur en dit pas op de 2e dag. Overigens in de meeste ziekenhuizen is er een beleid gekomen na Corona van Max 2 à 3 personen op de kamer en dat doet echt goed! Ook zijn de bezoekuren heel anders op de afdeling van materniteit dan op andere afdelingen, zodat je voldoende rust krijgt met je baby. Vervolgens mochten wij naar huis en nu kijken wij van dag tot dag hoe we het inplannen en hoe ik mij zelf voel. Het kindje vastnemend hebben de grootouders en de meter en Peter gedaan, verder heeft nog niemand anders ze vastgehad en dat moet ook niet! Jullie moeten gewoon doen waar je jezelf goed bij voelt en vooral niet laten invloeden door andere! Eenmaal thuis, zou ik het rustig aandoen er komt zoveel op je af en je gaat vanuit het veilige ziekenhuis omgeving naar je eigen omgeving en dat is toch ook even een hele aanpassing! Alle dat was toch zo voor mij. Ik wens je heel veel succes met de bevalling en genieten van elk moment met elkaar! Het bijzonderste moment van je leven, waar geen woorden voor te vinden zijn.

Hier 2 weken geleden bevallen en het was pas eergisteren dat we de eerste keer mensen zagen. Nu stilaan nodigen wr wat vrienden uit en komen mijn vader en vrouw p bezoek. Ik vond het heeeerlijk om zo lang enkel onder ons te zijn en had/heb die tijd nog nodig om met de borstvoeding te oefenen. Mijn stiefmama was wel wat ongeduldig maar heb haar gewoon gezegd dat ik er nog niet klaar voor was dus heeft ze dat geaccepteerd. ;) ik zou dus echt je gevoel volgen en het niet op de hormonen steken. Je bevalt maar 1 keer van dit kindje en het is wrl wat, way je meemaakt dus de mensen moeten maar wachten!!

Dat vond ik het voordeel aan prematuurtje hebben. Wij hebben 3 weken samen gehad met zo goed als geen bezoek. Enkel ouders 1 keer en meter/peter 1 keer. Mede door beleid ziekenhuis konden we dit hard maken. Lagen op een zaal en was strikte beurtrol. Wij hadden een groep gemaakt waar we wel regelmatig een foto in gepost hadden. Ik snap het. Doen waar je goed bij voelt. Maar snap grootouders ook dus wij hebben daar middenweg in gezocht. Bij oudste was het 20 man op kamer en getater en... om zot van te worden. Nu alle rust gehad en tijd om elkaar te leren kennen en was een zalige zee van rust. (Los van het medische)

Ik zou afwachten hoe je u voelt na de bevalling. Je weet nooit hoe de bevalling gaat zijn en hoe je kindje het stelt (huilbaby ect). Mijn ouders/schoonouders/meter/Peter zou ik wel laten komen, de rest hoeft niet aan het ziekenhuisbed te staan. Eens thuis kom je even tot rust en probeer je een ritme te zoeken en kies je zelf wie je wel of niet toelaat voor het bezoek. 😘

Ik vind het helemaal absurd dat mensen zich opdringen. Tijden zijn veranderd die overvolle kamers vol bezoek van vroeger vanaf je baby geboren is en een oververmoeide en geprikkelde kraamvrouw zijn gedaan. De mamas hebben rust nodig zeker na zo n intense ervaring. Daarom ben ik van mijn laatste 2 thuis bevallen. Bij mijn eerste 12 jaar geleden overvolle kamer bezoek werd er gek van geen enkel moment rust of genieten van mijn kleintje een band opbouwen als gezin of alles nog leren zoals voeden, badje ,…Thuis is het lekker rustig bevallen en pas na 1 week mochten moeders en vaders een uurtje komen. En na 3 weken pas andere vrienden en familie. En op die manier vond ik het zalig. Er word telkens maar verwacht dat de vrouwen alles aankunnen maar dit is een heftige ervaring en wij verdienen ook rust. Het waren mij regels en dit doe ik voor mijn welzijn en gezondheid en diegene die mij dit niet gunt of niet verstaat mag wel lekker uit mijn buurt blijven. Als de mama stress krijgt voelt de baby dat goed aan en dat kan je wel missen. Kom zeker oo voor jezelf, je bent het waard en je dient gerespecteerd te worden!❤️

Ik begrijp je. Als ik bevallen ben van ons 2e zoontje, stonden de eerste grootouders, 3u! Na de bevalling, al in de kamer voor t bezoek. Vond ik gewoon verschrikkelijk!!! 9 maanden wachten op je baby, zelf willen genieten van het moment, en daar sta je dan al zo snel met bezoek. Zoiets zou ik zelf nooit durven te doen... Nu heb ik al duidelijk aangegeven dat het deze keer zeker niet zo zal zijn 😉. In februari beval ik van ons 3e kindje, als ik binnen enkele weken de kamer ga vastleggen, zal ik al zeggen welke bezoek regeling ik zelf wil. En na de bevalling zal ik t ook nog eens vermelden. Is ons volste recht vind ik. En mijn partner begrijpt dit ook. Ik zou zeggen, praat hierover met je partner, zolang jullie een goeie verstandhouding hebben, is dat t belangrijkste. Mijn mening dan natuurlijk 🙈. Doe niets waar je jou niet goed bij voelt, deed ik de vorige keer wel en na 5j is de ergernis nog altijd blijven hangen 😅. Succes!!

Wij hadden inderdaad nog strenge regels in het ziekenhuis waarbij in principe maar 2 mensen per dag mochten komen. In de praktijk waren ze wel al wat losser maar wij hebben ons daar aan gehouden. Ik gaf (en geef) borstvoeding en had hier wel wat hulp bij nodig, dus dan werd bezoek altijd weg gestuurd door de vroedvrouw zelf. Wij hebben ook niet meteen laten weten dat ons zoontje geboren was. Pas als wij op de kamer waren (wat al een 3-4u na de bevalling was) hebben wij mensen verwittigd. En ook enkel de naaste familie en vrienden. Ik heb pas aan iedereen laten weten dat hij geboren was toen hij al een week oud was en we dus al thuis waren

Ik zat hier ook maandenlang heel erg mee. Uiteindelijk werd ons zoontje meteen na de bevalling meegenomen naar de neonatale afdeling wegens complicaties bij de bevalling, niets heel ernstigs, maar het zekere voor het onzekere genomen. Hierdoor mochten wij maar 1x/dag gedurende 10 minuten bezoek ontvangen en niemand mocht de baby aanraken: HEERLIJK. Nu, ik had op voorhand aangegeven dat ik niet meteen bezoek wilde (zeer heftige zwangerschap gehad en ik had tijd nodig om alles een plaats te geven). Daarnaast ook direct meegegeven dat ik het heel vervelend zou vinden als mensen ongevraagd mijn zoon zouden oppakken etc, en dit ook verschillende keren herhaald 😅 Voor ons was het bezoek in die eerste 4 à 5 weken heel ingrijpend/vermoeiend. Geef gewoon aan wanneer je er echt geen zin in hebt en doe niks wat niet goed voelt. Daarstraks ook nog een gesprek gehad met mijn schoonmoeder die zei dat een baby af en toe mag blijven huilen. Ik doe dit niet, want ik voel mij hier niet goed bij. Als mijn baby huilt, heeft ie mij nodig. Punt. Heb haar gewoon gezegd dat ik mijn kindje zoveel verwen als ik zelf wil en daarmee was alles gezegd. Ik heb hier ook aan moeten wennen, om zo assertief te zijn, maar uiteindelijk is het jullie gezinnetje en dat is wat telt 🤗 Veel succes!!!

Ik heb héél traag mensen ingelicht wanneer mijn zoontje geboren was. De dag zelf enkel mijn ouders en de meter en peter. De volgende dag mijn vrienden via berichtje, dag erop de ruime omgeving, dag daarna mijn werk,.. en steeds vermeld dat we tijd nemen om te herstellen en nog wat wachten met bezoek. Iedereen hield daar echt wel rekening mee en ik probeerde echt balans te zoeken om bezoek niet te veel en te vlug te laten komen.

Toen ik beviel stuurde ik een berichtje met alle info in naar iedereen + de boodschap dat we hen gaan uitnodigen als wij er klaar voor zijn. Hoe zwaar en moeilijk dat ook is, je moet op je strepen staan! Ik ben op vrijdag bevallen en eerste bezoek (moeder en schoonmoeder alleen) kwam maandag. Had op voorhand al gezegd dat ik niet graag heb dat hij van hand naar hand gaat (hij is een kind en geen speelgoed) dus daar vroegen ze ook niet achter. Heb hem wel even aan bijde gegeven maar op een gegeven moment gezegd: ik ga hem terug bij me nemen. Als ze daar moeilijk over doen zou ik ze gewoon weg sturen! Heb ook aangegeven dat ze zeker welkom zijn om te koken/kuisen, en daar gingen ze ook gretig opin. Zo hadden ze gevoel te helpen, wat ze vaak ook willen met al dat ongevraagde advies 😉