1 Reacties
6 maanden geleden
Hey ik vind het zo erg voor je heel veel sterkte 6 jaar geleden heb ik net hetzelfde mee gemaakt ik kon me er ook niet overheen zetten wat er gebeurd was nu heb ik het nog steeds moeilijk het is nu nog moeilijk voor mij om het een plaatsje te geven ik probeerde mezelf ook sterk te houden voor iedereen om me heen maar dat moet niet je mag je tranen laten lopen je moet je niet sterk houden praat vooral hoe je je voelt het zal nooit verdwijnen maar praat er vooral over maak niet dezelfde fout die ik heb gemaakt ( ik heb met niemand willen praten ik houde alles stil ik wou er ook niet over praten ik kropte zelfs alles op mijn man daar aan tegen kon er wel over praten en zijn gevoel uiten maar ik kon het niet ook voor mijn oudste zoon ( ik heb een zoon van mijn eerde relatie) ik had mezelf voorgenomen om me voor altijd sterk te houden en met niemand er over te praten maar dat is de foute keuze geweest ) praat er vooral over hoe je je voelt maar je kindje vergeten doe je niet hoe moeilijk het ook is ik kan ook erg goed snappen dat je je kindje terug wil dat je niet wou dat dit gebeurd was ( zo is het bij mij nu nog altijd ) praat vooral met mensen die je het dichtste en het meeste aan je hart zitten bijvoorbeeld je man of goede vrienden of familie. Wat ook kan helpen ik heb een doosje gemaakt en als ik het moeilijk heb schrijf ik voor mijn zoontje en steek ik het in zijn doos en als ik nog een moeilijk moment heb lees ik het terug of schrijf ik weer een brief voor hem.
Ik leef met je mee ❤️











