3 Reacties

2 weken geleden

Die keuze maken jullie natuurlijk zelf. Wij zijn ons eerste dochtertje verloren op 41 weken. Haar naam,Lotje, werd niet opnieuw gebruikt. Omdat we vinden dat Lotje een eigen persoon is en altijd zal blijven. Hier leeft haar naam na 10 jaar nog steeds. Haar naam wordt dagelijks uitgesproken. Door ons,door haar zusje,familie,vrienden,.. We zouden het niet anders willen. Iedereen weet ook dat we het fijn vinden dat er over haar wordt gepraat. Persoonlijk denk ik dat het voor de broer of zus niet zo fijn is om de naam van zijn/haar overleden broertje/zusje te dragen. Maar als jullie dit fijn vinden,en het biedt troost,dan moeten jullie dat zeker doen. Iedereen heeft zijn eigen mening daar over. Ik wil jullie nog heel veel sterkte wensen!❤️

2 weken geleden

Wij hebben in maart ‘24 ons zoontje verloren. We hadden al een tijdje een naam voor hem in gedachten tot wij ook het nieuws kregen dat zijn hartje onverwachts was gestopt. Mijn vriend wou de naam waar we over bezig waren eigenlijk niet geven aan hem omdat hij ook graag een levend kindje deze naam had gegeven. Hier was ik optegen… ik wou niet zomaar een naam gaan geven aan ons stilgeboren zoontje terwijl we eigenlijk voor hem al een naam hadden. Hij heeft dus deze naam ook gekregen. Ikzelf persoonlijk zou een volgend zoontje deze naam niet willen/kunnen geven… hij is mijn eerstgeborene en zal altijd deel blijven van ons gezin waardoor er ook over hem gesproken gaat worden (zeg niet dat dit bij jullie niet zo is eh), maar moest ik dan een tweede zoon krijgen en hem dezelfde naam geven en dan nog eens praten over de broer* heb ik het idee dat het 1) voor mij heel moeilijk kan worden 2) denk met latere leeftijd voor tweede zoontje ook lastig is omdat het niet echt goed uit te leggen valt waarom hij de naam heeft van zijn stilgeboren broer* Wat ik wel aan het denken ben om te doen is de voornaam van de broer* te gebruiken als tweede naam bij een volgend zoontje. Dat zijn aanspreeknaam / roepnaam zijn eigen naam is, maar dat grote broer* wel mee in hem leeft. Ik zou het vooral moeilijk hebben met het niet weten… als hij dezelfde naam zou hebben kan ik niet anders dan automatisch nadenken “hoe zou broer* zijn geweest” Ik ben nu in verwachting van een tweede (meisje wel) en heb het daar nu al enorm moeilijk mee, ben in haar kamertje bezig terwijl dat de kamer van broer* had geweest. Dit is mijn persoonlijke mening en uiteindelijk moet je doen waar je je zelf goed bij voelt en je partner
Onze dochter Line is ook geheel onverwacht stilgeboren op 39+4, door complicaties tijdens de bevalling. Hoewel ik haar naam een prachtige naam vind, en ik in het begin ook dacht van verdorie, geen levend kindje die die naam zal dragen, houden wij haar en de naam sws levend. Niet dagelijks, maar zeker meerdere keren per week rolt haar naam over mijn tong. Ik zou het niet aankunnen om een eventuele volgend zusje naar haar te vernoemen. In mijn buik was ze Line, en ze blijft Line. Als ze hier wel was geweest, zou je ook geen 2 kindjes dezelfde naam geven redeneer ik dan… Wat je mss wel kan doen, is de 2e naam van het broertje, de naam van jullie sterrenkindje geven. En dan kies je er ntrlk zelf voor om hem al dan niet bij die 2e naam te noemen. Doe vooral wat goed voelt voor jullie. Veel lichtpuntjes gewenst 💖