9 Reacties

3 weken geleden
Hey mama, eerst en vooral wil ik je toch proficiat wensen en wat een mooie naam is Lucy🩷. En ook enorm veel sterkte.. 26/07/‘23 ben ik mijn zoontje Isaac verloren. De eerste 2 maanden waren echt op overlevingsmodus, ik zat met dezelfde gedachten als jij. Het verdriet en de schuldgevoelens worden niet minder maar wel draaglijker. Er gaan ook weer mooie dagen en momenten aankomen. Ik weet niet van waar je juist bent, maar het Berrefonds doet heel erg veel voor sterrenouders. Heel veel knuffels en moed, lieve mama❤️

3 weken geleden
Reactie op lmb.shana
Hey mama, eerst en vooral wil ik je toch proficiat wensen en wat een mooie ...
Is het raar om het gevoel te hebben om zo snel mogelijk terug zwanger te willen worden?
Niet om onze dochter te vervangen maar eerder om de leegte op te vullen. Ook omdat we er zo klaar voor waren 😓😥💫

2 weken geleden
Dag lieve mama, wat een verschrikkelijke keuze hebben jullie moeten maken. Ik denk dat al je gevoelens heel normaal zijn en ook herkenbaar.
Ik voelde ook vanaf het moment dat we te weten kwamen dat ons dochtertje was overleden, een verschrikkelijke drang om opnieuw zwanger te worden. Dat was dan ook verwarrend, omdat ik precies niet ‘goed genoeg’ stil kon staan bij het verliezen van mijn kindje. Ik heb me erbij neergelegd dat dit heel normaal is: je verliest niet alleen je baby’tje, maar ook het vooruitzicht van een kindje in je armen en om dat te zien opgroeien. Niets om je schuldig om te voelen!
In mijn ervaring waren de eerste weken echt veruit de ergste. Doordat het verlies nog zo vers is en je nog zo vol zwangerschaps hormonen zit. Mij omringen met vrienden en familie heeft veel geholpen, en ook om geboortekaartjes te maken, bloemetjes te planten en mooie wandelingen te maken in de natuur waar ik haar aanwezigheid probeerde voelen. Het duurde 5 maanden voor ik terug zwanger was, wat als heel lang aanvoelde voor mij. Nu heb ik een kerngezond dochtertje van 10 maanden waar ik elke dag enorm van geniet ❤️.
Heel veel moed en sterkte!

2 weken geleden
Reactie op adrianaausloos
Dag lieve mama, wat een verschrikkelijke keuze hebben jullie moeten maken. ...
Ja nu op de moment is het nog steeds enkel huilen. Ben al een aantal keer op der kamer geweest dat voor haar bedoeld was en nu ga ik me er bij moeten neerleggen dat ze er nooit komt maar hopelijk wel haar broertje of zusje😓. Wat ook mooi is natuurlijk.
Ik persoonlijk ben ook graag omringt door familie en vrienden maar mijn partner staat er dan weer anders tegen over. Hij heeft der foto's ook bevoorbeeld nog niet gezien en der nooit vast gehad, waar ik wel mee blij ben is dat hij toch uiteindelijk der wel in het echt heeft gezien maar ook spijtig genoeg is hier geen foto van ons met haar 😥.
Ik probeer ook van alles maar twee weken is kort vrees ik...
Proficiat met jou dochtertje!
Dankuwel! 🫂❤️

2 weken geleden
Ja ik snap het, twee weken is inderdaad nog heel kort. Iedereen gaat er op zijn of haar eigen manier mee om, maar je zei eerder dat jullie goed met elkaar kunnen babbelen en dat is het belangrijkste ❤️