Twijfel

Ik geef zelf borstvoeding in combo met flesvoeding omdat ik niet genoeg aanmaak, en snap je volledig! Wat mij enorm hielp is ipv te denken ‘ik heb niets gedaan’ of ‘ik kan niets doen’ deze gedachte verleggen naar wat je wél doet, aka een baby voeden, hem voorzien van alles wat hij nodig heeft, melk aanmaken, … dat vraagt veel van jou en je lichaam! Das ook hard werken :) voeden neemt gewoon veel tijd in soms, maar probeer dat gewoon als een mooi bonding momentje te zien! Als hij genoeg heeft zal hij sneller je borst loslaten of bv minder intens zuigen, eerder wat sabbelen. Als hij honger heeft kan je dit bv zien als hij zen mondje beweegt in een zuigende beweging, op zen vuistjes zuigt of vuistjes maakt, of echt huilt :)

Dank je voor je antwoord. Doet deugd om te horen!

Ik herken je gevoel! Ik zei ook tegen mijn vriend:” vandaag heb ik niets gedaan”. Terwijl hij natuurlijk reageerde dat ik een mini mensje in leven heb gehouden. Mijn vriend is deze week terug aan het werk en ik was zelfs wat jaloers op hem, dat hij mocht gaan werken… Neem het dag per dag, en onthou dat je een Supermama bent!

Oh ook dat herken ik. Mijn vriend is gelukkig nog veel thuis en dan heb ik daar enorm veel aan! Maar het schrikt me af dat hij volgende week terug moet gaan werken. En ik snap je gevoel van jaloezie wel, heb ik hier ook wat. Bedankt voor je verhaal te delen!

Hier helemaal hetzelfde! Ook al jaloers geweest op mijn vriend die ging joggen 😅 Maar ondertussen 4 weken ver en het betert wel! Ik probeer elke dag even buiten te gaan. Soms is het richting een koffiebar met mijn boekje, soms is het gewoon het blokje rond in de regen. Maar dat doet me wel echt deugd! En bezoek helpt voor mij ook wel :-)

Ook fijn om te lezen! En je neemt de baby dan mee veronderstel ik? Deze week probeerden we ook eens buiten te gaan, na 20min stonden we klaar om te vertrekken en we zijn niet verder geraakt dan de oprit omwille van een regenbui 😃

Elke dag naar buiten gaan is wel echt een aanrader! Ik ben 4 dagen binnengebleven na de bevalling maar daarna werd ik gek 🙂. Sindsdien ga ik of ik + baby of ik + baby + man naar buiten. Ik heb een draagjas gekocht (tweedehands) met zo'n extra tussenstuk zodat je je baby kan dragen. Dus ook al het regent, hup de draagzak in, jas aan en paraplu mee en naar buiten. Zelfs al is het maar even naar de winkel/bakker/apotheek wandelen. Je bent buiten en komt andere mensen tegen. Dat doet zoveel voor je gemoed! Veel succes nog 💫

Ja met de baby inderdaad 😅 Laat de regen je vooral niet tegenhouden, komt helemaal goed!

Het lijkt precies alsof ik jouw tekst zelf zou geschreven hebben.. Ook 14d nu hier. En is precies voeden-rechtop laten zitten-pamper en terug opnieuw. Ondertussen ook veel gelezen en vragen gesteld. Omdat mijn zoontje lang ‘drinkt’, ben ik nu wel tot de conclusie gekomen dat het oke is om zelf af te koppelen, na ongeveer 20minuutjes per kant, want alles langer dan is is gewoon sabbelen en troost. Nu zit hij sneller en meer vol. In het begin van het voeden kan je voelen aan het armpje dat standvastig is, en als hij voldaan is kan je alles met het slappe armpje doen, daaraan kan je merken dat je baby voldaan is blijkbaar oa. Er beginnen nu ook wel soms langere blokken van al eens 4u tussen te zitten, terwijl hij in het begin echt bijna ieder uur dronk en voor een uur lang. Daardoor kregen mijn tepels geen tijd om te herstellen, want de aanhap was/is verschrikkelijk. Ik wou bijna opgeven.. Dus nu is het reeds verdraagbaar maar nog steeds pijnlijk. Sommige nachten zijn nog steeds een hel omdat hij wss een sprongetje maakt en terug ieder uur wil drinken, want hij neemt zijn nachten voor dag. Maar hoe meer je leest, hoe meer je beseft dat alles ook maar tijdelijk is. Niet opgeven en veel lezen/raad vragen! We houden een mensje in leven, dus das best een flinke klus!

Heel herkenbaar. Hier heb ik de indruk dat hij wel goed drinkt (blijft ook slikken) al wordt hij wel wat met slaperig. Dat sprongetje is herkenbaar, hier 3 dagen last van rond dag 10. Nu is het terug wat beter. Ik probeer wel wat dingen op te zoeken, maar lees veel verschillende adviezen, wat het dan weer lastiger maakt 😉

Herkenbaar. Ons mannetje is vandaag 14 dagen oud. Het is al een hele zoektocht geweest naar de signalen en wat hij precies nodig heeft. Ook voeding was/is een zoektocht: om de 4u eten, of toch om de 3u, 70ml of toch richting 100, soort voeding (ik geef de fles) en toch maar veranderen door hevige krampen, andere flessen en speentjes, nee toch weer wisselen… Ook veel onzekerheid en angst: ademt hij nog, heeft hij te warm/koud, slaapt hij goed… Ik ben er vandaag 5 min in de buggy mee buiten geweest. Ik durf nog niet… Ook naar mijn ouders op bezoek en hem bij de papa laten vind ik eng. Overprotective hier, ook vrijwel altijd in mijn armen dus zelf rusten of huishouden doen zit er niet in. Daar voel ik me dan schuldig over. Mijn man is nog 2 weken thuis en zie er oprecht tegen op dat hij terug moet gaan werken.

Ook herkenbaar. Ik durf er alleen ook moeilijk mee buiten of in de auto. Alles de eerste keer is eng. Ik snap je helemaal. Al praat ik mezelf in dat 'ik het moet leren loslaten'. Maar je struggelt niet alleen

Loslaten is iets wat ik dus niet kan 😕. Ik heb het gevoel dat ik continu ‘aan’ sta en mezelf helemaal achteruit schuif: slaap, eten,… alles is ‘tussendoor’ voor mezelf, al vind ik dat helemaal niet erg voor hem. Mijn man zegt echter dat ik voldoende rust moet nemen en zelf gezond moet blijven. Ben gewoon altijd zo bezorgd; als hij in zijn park ligt (2 meter van de zetel) mis ik hem al en vind ik de afstand veel te ver. Zou nochtans zo graag buiten kunnen komen met hem en hem overal mee naartoe kunnen nemen, al is het maar op de koffie bij mijn ouders. Misschien is dat normaal in de eerste weken 🤷🏻‍♀️

Heb je een draagzak? Wandelen in een draagzak of hem zelfs thuis er in steken kan ook helpen met dat je iets voor jezelf kan doen en toch ook de baby dicht bij je kan houden. Ook goed voor de baby want van je hartslag en lichaamswarmte worden ze ook rustig en dat vinden ze leuk!

Goede tip! Dank je wel!

Ik heb een maar hij vindt het niet zo leuk om buik op buik te liggen/lopen. Dan heft hij heel hard zijn hoofdje op, kan zich geen houding aannemen, begint te huilen… Hem laten boeren op mijn schouder lukt bv ook niet.

Ah dat is natuurlijk een ander verhaal! Eventueel als je zelf rust in de zetel hem mee bij je leggen en zo contact naps als jij wakker bent maar wel rust, invoeren? Ik mis mijn baby ook als ie in zijn park ligt hoor, lijkt me volkomen normaal!! En ik vond buiten komen de eerste keren alleen ook super eng, maar dat loopt wel los!

Dat doet hij heel veel. Vooral ‘s avonds. Dan moet ik hem vrijwel continu bij me nemen (18u-00u). Helemaal niet erg en vind ik zelf wel prettig, alleen ben ik naar 22u-00u telkens bang dat hij na zijn laatste flesje voor de nacht niet zou slapen in zijn co-sleeper en ik heel de tijd moet wakker blijven voor hem. Tot nu toe slaapt hij wel, en neemt mijn man de eerste uren op (tot 4u), maar binnenkort gaat die weer werken en dan is het wel voor mij. Deze week ga ik eens met de buggy tot aan mijn ouders wandelen, eventjes een koffietje en terug 😮‍💨. Vind ik al spannend. Ik zou hem op termijn willen meenemen boodschappen doen of dergelijke.