Veel wenen - temperamentvolle baby

Mss scheelt er mee, allergie?

Mijn zoontje is vaak ook enkel te troosten aan de borst. Hij heeft ook reflux maar bij ons raden ze nog steeds gewoon voeden op vraag aan. Hij heeft wel geen last van de reflux dus misschien daarom. Ik zet hem na zijn voedingen overdag gewoon recht voor 15-20 min en dit doet wel iets. Ik ben nu gestopt met melkproducten te eten/drinken om na te gaan of hij een koemelkallergie heeft.

De ene osteopaat is de andere niet… miss een andere proberen? Draagzak om te sussen is soms minder vermoeiend dan enkel armen gebruiken… Haar op haar buik op je onderarm leggen helpt hier ook erg als ze ‘s avonds moeilijk te sussen is. Het masseert lichtjes de buik dan… Eens bewust ontspannen in de armen/schoot luisteren naar het wenen en met je stem hem gerust stellen kan soms ook helpen. Soms is de geboorte wat heftig geweest en moeten ze daar hun ei over kwijt… Nathalie Schittekatte geeft goede methodes en coaching. Zeker eens opzoeken. Ik ga haar inschakelen indien nodig. Voorlopig is het allemaal ok hier. Bij mijn eerste heb ik Van Gaap Naar Slaap ingeschakeld toen zoontje 1 jaar en 3m was. Ik was op toen. En ze heeft me toen ongelooflijk goed en efficiënt geholpen. Helemaal op maat van onze wensen. Misschien heeft zij advies voor jouw situatie? Succes en echt veel moed. Voldoende hulp vragen!

Hey, voor mij erg herkenbaar want onze jongen is ook ‘een vinnig ventje’. Ik kan me inbeelden dat het begint door te wegen voor jullie, gebrek aan slaap en de high pitched huilbuien daar wen je gewoon niet aan he. Ik heb wel een positief verhaal te delen want bij ons is het echt beter beginnen gaan op 8w. Hij is nu 10w. Wat er op die 2w al anders is: kan even bij ons aan tafel zitten in zijn stokke stoel zonder huilen, kan blij worden van luisteren naar stemmen, amuseert zich door tegen zichzelf te brabbelen, kan kijken naar zijn mobile, langer genieten van tummy time. Blijft een baby die niet zo goed slaapt en die snel huilt. Maar hij begint meer te genieten, en heeft veel aan die interactie! Ik zeg niet dat alle babies op hetzelfde ritme evolueren hè. Maar ik vermoed dat die happy momentjes gaan toenemen bij jullie ook. Tips vind ik moeilijk want is zo individueel. Ik heb veel gehad aan enkele hulpverleners. Bij m’n familie huilde hij bizar genoeg amper, bij zijn meter sliep hij als een roosje in haar armen. Af en toe naar daar rijden zodat ik even hem uit handen kon geven.

Heel herkenbaar, bij onze tweeling van 9 weken hadden we ook enorm veel huilbuien, krampen, reflux.... Nooit in slaap kunnen vallen zonder er een halfuur mee rond te wiegen, tussendoor veel wakker (door krampen) , wij zijn overgeschakeld naar een andere voeding (de vierde al ...) maar nu hebben we het wel echt gevonden! Nan complete is het geworden, helpt zowel tegen reflux als krampen. Ik Vries nu mijn moedermelk in tot hun darmpjes net iets beter ontwikkeld zijn en ze het beter gaan kunnen verdragen, grote diepvries en borstvoedings bewaarzakjes zijn wel een must

Hier ook een pittig dametje van 10weken. Ook al sinds week 3 dat we erg sukkelen en zoekende zijn Ik gaf borstvoeding maar ze had redelijk wat krampen en gaf geregeld gulpen terug. Dit in combinatie met veel wenen(zeg maar krijsen) Daarna overgestapt naar poedermelk (novalac allernova ar +) maar ook hierbij ondanks het ar is, gaf ze veel terug en erg ongemakkelijk (krijsen,lang na voeding herslikken, lang na voeding boertjes laten ondanks ze tussendoor goed boert en nadien ook en gulpen teruggeven) Nu zitten we op novalac aminova maar opnieuw hetzelfde verhaal. Moederhart breekt en soms erg moedeloos/machteloos Troosten is heel erg moeilijk bij haar, ze blijft echt onophoudelijk krijsen soms (tot dat er een boertje eindelijk de weg naar buiten vind) Het gekke is dat ze hier snachts precies geen last van heeft en heel goed slaapt! (Nog dat geluk..) Overdag precies last van FOMO en natuurlijk last van alle ongemakken slaapt max 30min per dutje en liefst zoveel mogelijk in de armen.. Het zijn inderdaad aan de goeie momenten dat we ons moeten optrekken maar dat zijn er bij ons ook niet zoveel. Dan ween ik zelf (van geluk) omdat het deugd doet om haar dan eens te zien lachen Dinsdag naar de kinderarts voor het bexero vaccin, ik ga pleiten om toch verdere onderzoeken te doen want zo kan het niet blijven duren Ik ben precies heel de dag door bezig met ofwel voeden ofwel troosten Hopen dat alles snel beter word ❤️‍🩹

Hey, ons 2e zoontje was ook een huilbaby (maar de kinderarts zegt dat dit niet bestaat, dat een baby huilt omdat er iets is) wij hadden helaas bij die kinderarts veel te laat aangeklopt, wat er was wel degelijk iets met ons zoontje. Hij had iga deficentie. Dus volg echt je mama hartje, en ga er eventueel mee naar een kinderarts tot er een oplossing is gevonden. Want baby’s huilen vaak voor iets. Wij hebben spijt dat we het zo laat ontdekt hadden, had ons minder trauma gegeven de eerste 4 maand van zijn baby periode

Ja… ik herken je verhaal… Mijn eerste zoontje - nu 4 jaar - was een huilbaby. Toen ik er middenin zat heb ik hem nooit een huilbaby genoemd maar diep vanbinnen wist ik wel dat hij buitensporig veel huilde en daarbij in alles heel erg intens is. Ik heb nooit willen vergelijken met andere baby’s want ik wist dat het mij ongelukkig zou maken. Ik wist ook dat het allemaal tijdelijk is. Ze groeien op, ze groeien eruit en geen één is er blijven huilen tot zijn puberteit. Soms een schrale troost want het voelt alsof je 90% van de tijd bezig bent met het gehuil te onderzoeken, te stoppen, te troosten, en eens hij sliep begon ik aan het huishouden en mijn verbouwing die ik inmiddels terug alleen deed - ik was kort na de geboorte alleenstaande mama geworden. Ik heb het er altijd opgestoken dat hij als ongeboren baby in mijn buik extreem veel stress heeft meegekregen door een toxische en onveilige relatie met zijn vader. Heb mijn zoontje zelf nooit iets kwalijk genomen, maar t was dood vermoeiend. Ik heb ook gevoeld dat het weinig zin had om de zoektocht naar de oorzaak tot het uiterste te drijven. T was heel moeilijk om met hem buiten te komen en normale uitstapjes te doen zoals je andere gezinnen ziet doen (met makkelijke baby’s). Als ik het deed liep ik ons steeds te verontschuldigen en te zeggen “hij gaat door een moeilijke periode”. Hij was een slechte slaper, maar een heel goede eter. Hij heeft heeeeeel lang elke 3 uur de borst gevraagd. Heeft lang geduurd voor hij eindelijk doorsliep (dik 3 jaar oud). En ook met zindelijkheid hebben we al een heel traject begaan… hij is nog altijd super intens, maar dat heeft ook echt positieve kanten. Hij is enorm aanhankelijk, lief, pienter en gevoelig. Tis geen gemakkelijke rit geweest en ik heb het geluk dat ik vrij snel na de breuk, mijn zoontje was toen een baby van 8 maand oud, een heel ondersteunende en stabiele partner heb gevonden waardoor we die intense fases samen hebben beleefd en overleefd. Ik heb geen tips, geen wondermiddel, geen wonderdokter… alleen maar woorden van steun en begrip die ik kan geven. Want tis echt zwaarder met zo eentje. Ik heb nu een 2de zoontje die echt heel gemakkelijk is.. hij is een tevreden en gelukkige baby. Ik kan hem wegleggen zonder te huilen. Das voor mij nog iedere dag een verrassing en een cadeautje, dat zoiets kan! Ik hoop voor jou dat je iedere dag opnieuw de lichtpuntjes weet te vinden, want die zijn er zeker. Hou je vast aan de gedachte dat dat een heel pienter en gevoelig kind zal blijken te zijn.

Hey! Hoe lang ben je al gestopt met melkproducten te eten en heeft het effect? Mijn zoontje heeft ook veel last van kraampjes in combi met reflux. De osteopaat raadde ons ook infacol aan en dacht ook aan koemelk allergie, alleen vraag ik me af vanaf wanneer we hier resultaat van mogen verwachten...