De weg naar een tweede kind is zo zwaar, herkenbaar?

Ik zou zeggen: geef de moed niet op! Misschien kan je nog eens op controle gaan bij je gynaecoloog en vragen om door te sturen naar UZ Jette fertiliteit? Daar kunnen ze allerlei extra onderzoeken doen waardoor er meer duidelijkheid kan komen. Ik was bij ons eerste kindje direct zwanger zonder problemen, voor ons 2e kindje had ik eerst een miskraam (met curettage) en nadien nog een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Nu 38 weken zwanger, maar kan je vertellen dat er bij ons ook veel onzekerheid en angst was, vooral de eerste maanden. Ik wens je veel moed 🫶🏻

Prachtig nieuws, bijna opnieuw een kleintje in je armen ❤️. Op de natuurlijke manier zwanger geworden?

Wat erg! Ik heb iets gelijkaardigs maar zeker niet zo erg! Bij ons eerste kindje hadden we na 7 maand door dat ik Pcos heb, en na de eerste KI was ik zwanger! Nu is ze 18maand. Proberen we nu 5 maand voor nog een kindje. Natuurlijk gingen wij ervan uit, dom, dat het terug van de eerste KI prijs ging zijn, not. We zitten nu aan de 3de. Zit ook in de 2 weken wachttijd.

Kunstmatige inseminatie deze keer omdat het zaad dan op kwaliteit werd gecontroleerd 😊

Ik duim voor je!

Ik ga dat ook eens aankaarten hier. Ik twijfel over m’n man zijn zaadjes omdat hij rookt en al 40 is…waren er bij jou ook indicatoren voor een verminderde kwaliteit?

Ja een auto-immuunziekte bij partner 😊

Wij zijn na 9 maanden intens natuurlijk proberen (lees: met ovulatietesten en temperatuur meten elke keer) naar fertiliteit gegaan. Zat er mentaal helemaal door (had al eens mk meegemaakt in vorige relatie), heel mijn omgeving leek na 1 poging zwanger te zijn. Bij de huisarts gaan uithuilen en die wist mij te zeggen dat er helemaal geen doorverwijzing nodig is voor een eerste afspraak en 6 maanden proberen als je mid 30 bent echt oké is om zelf een afspraak te maken daar. Al is het enkel voor de check-up. Alles bleek bij ons in orde en dan mochten we kiezen, verder proberen zelf of IUI, we zijn voor IUI gegaan en de tweede poging ben ik zwanger geraakt. De moed niet opgeven maar hulp zoeken kan zeker geen kwaad!

Hier heb ik een dochter van 20 en een zoontje van 1,5. Hij is geboren na 14 jaar proberen, met de eerste ronde ivf. Ik had ervoor enkel een miskraam nog gehad.

Ja ik overweeg het toch..

Mooi dat het gelukt is uiteindelijk 🩷

Bij mij kwam het door pcos en endometriose dat het een tweede keer niet lukte. Ik heb 14 jaar gevreeen zonder voorbehoedsmiddel en er gebeurde gewoon niets. Met mijn nieuwe partner dan beslist om de ivf kant op de gaan. Een eerste afspraak gemaakt en gewoon kunnen gaan en na een gesprek met een psychologe groen licht gekregen om te starten. Bij iui (inseminatie) was ik zwanger van een tweeling maar helaas op 8 weken een miskraam. Dan een pauze vak een jaar genomen, opnieuw begonnen met ivf en direct zwanger.