Taalontwikkelingsstoornis?

Wordt er thuis effectief een andere taal gesproken dan het Nederlands? De enige die je hierin correct kan begeleiden is een logopedist met expertise in taalontwikkelingstoornissen. Als Nederlands niet de thuistaal is, best een logopedist die de thuistaal machtig is of gespecialiseerd is in meertaligheid

We zijn van turkse en marokkaanse origine maar praten thuis nederlands met elkaar. De logopediste kwam wekelijks bij hem op school, sinds de grote vakantie zat er een tijd tussen en nu is ze met vakantie. Ik probeer thuis voor te lezen, opdrachtjes te geven maar er is veel afleiding zoals 2 jongere zusjes, en is hij rap afgedwaald. We zijn al ingeschreven sinds vorig jaar bij een revalidatiecentrum waar kindjes met achterstand of autisme begeleiding krijgen maar daar zit een wachtlijst op van min 1,5 jaar. Deze stap heb ik zelf gezet om toch al een plaats te krijgen voor moest het toch nodig zijn. Volgens zijn juf vorig jaar was alles oke met hem maar een verlegen rustig jongen dat niet uit zijn eigen een verhaal zou beginnen. Ik heb begrepen dat tos niet voorbij gaat en maak me zorgen naar de toekomst toe dat hij zich buitengesloten zal voelen als hij geen gesprekken kan uitvoeren met de klasgenootjes..

Klinkt alsof je zelf al veel stappen hebt gezet! Ik denk dat je je buikgevoel mag volgen hoor. Ik begrijp het ook wel dat je je zorgen maakt. Helaas zijn de wachtlijsten belachelijk lang. Je kan wellicht eerder geholpen worden als je privé gaat, maar dat kost natuurlijk wel heel wat... (denk aan duizenden euro's). De huidige logopediste, is zij gespecialiseerd in TOS? Ik ben geen logopediste, maar ben wel al via mijn eigen functie in contact gekomen met kinderen met TOS. Kunnen de kindjes Turks of Marrokaans, ook al spreken jullie thuis Nederlands? En zo ja, merken jullie daar dan moeilijkheden in?

Misschien eens bij het CAR in jullie buurt informeren?

Ik weet niet meteen nog andere tips dan degenen die hieronder al gegeven werden, maar weet dat (S)TOS niet per se een groot probleem moet betekenen. Ik heb als juf (lager onderwijs) al meermaals kindjes met STOS in de klas gehad en mits goede ondersteuning en begeleiding, lukt het hen ook om er te geraken ;-) Bij de kindjes in mijn klas (2de leerjaar) merk ik geen problemen ivm contact leggen naar anderen.

Hoort ze goed? Mijn nichtje had dit probleem, veel later met praten, moeilijker luisteren. Nu heeft ze buisjes in haar oren sinds ik denk een jaar en ze is de achterstand helemaal aan het inhalen. Ze is nu 7jaar

Sorry, hoort hij goed? Ik las net nog eens alles en zag dat het over een zoon ging en niet een dochter 🫣.

Ja we hebben deze testen al laten uitvoeren en zijn gehoor is helemaal prima. Hij had ook buisjes sinds 2 jaar door oorontstekingen, volgt ook logopedie.

Ik heb van de leerkracht van het eerste kleuterklas (vorig schooljaar) toen vernomen dat hij goed kon volgen en alles was oke, enkel een taalachterstand. We wisten toen niet zo goed of er een onderliggend probleem was, we dachten eerder dat hij heel erg beschaamd was. Want de eerste twee maanden sprak hij niet op school terwijl hij dat thuis wel deed en plots kwam hij los in de klas en was hij vertrokken. Hij was over het algemeen gelukkig op school maar wel een kind dat op zijn eigen is. Maakte wel contact met de kindjes en zocht al spelend contact met hun op. Nu gaat hij naar het tweede kleuterklas en gaat nog steeds vrolijk naar school, we hebben de taakjes mee gekregen en zagen dat hij moeite had met kleuropdrachtjes, de juf gaf ook aan dat hij soms meer begeleiding nodig had in de klas met opdrachtjes. Schoentjes deed hij verkeerd aan of keek eerst naar andere kindjes voor hij iets deed, wat afwachtend, moeite met instructies of in de rij staan,.. Ik heb gisteren met de logopedist gesproken ze is gespecialisseerd in ass en kinderen met down en ze ging met de juf praten over mijn zorgen, ze ging gisteren ook bij mijn zoon in de klas voor het eerst na de grote vakantie. Ze zei dat ze een vermoeden heeft van autisme maar we staan nog steeds op de wachtlijst. Het probleem ligt vooral bij het begrip van de taal en uitvoeren van taken. Dit lukt wel beter aan de hand van foto’s of prentjes. Nu ik er meer op let merk ik ook wel dat hij soms lichte autistische kenmerken heeft. Hij is voor de rest oké, kan volledige dagen naar school zonder overprikkeld te worden of kan hier goed mee om. De logopediste gaf aan dat er soms kindjes bij zijn die maar halve dagen mogen gaan omdat ze het niet volhouden. Het is idd zo dat de wachtlijsten overal veel te lang duren waardoor ik paniek krijg dat hij pas hulp kan krijgen als hij bijna naar het eerste leerjaar moet en dit in zijn nadeel is. Dit is zo frustrerend. Ergens een opluchting omdat ik gelukkig heel vroeg ben begonnen met logopedie, en anderzijds ben ik bang naar de toekomst toe dat hij mss gepest kan worden of geen sociale banden kan leggen met de klasgenoten. Er wordt uiteraard meer verwacht in het tweede kleuterklas waardoor hij meer moeite zal hebben en misschien ‘school’ niet meer leuk gaat vinden…

Dat is een opluchting om te horen! Vorig schooljaar merkte de juf niets enkel wat taalachterstand, articulatie maar we volgden al logo. Hij heeft vooruitgang geboekt qua taal. Nu merken we dat hij moeite heeft aan zijn nieuwe omgeving/klas/de nieuwe klasroutine. Ik hoorde van andere mama’s dat hun kinderen moesten wennen aan de nieuwe juf. Dingen die hij kon vragen nu meer aandacht. De kindjes van zijn klas zijn natuurlijk ook verder ontwikkeld in hun taal en misschien voelt mijn zoon wel ergens ook dat hij niet mee is. Ze zullen ook meer communiceren met elkaar en daar ligt dan het probleem bij mijn zoon, hij begrijpt en antwoord niet altijd. En zeker niet als hij je niet kent. Hopelijk komt hij losser en krijgen we deze schooljaar hulp. Heb vandaag even gebeld naar beide centrums waar hij op de wachtlijst staat en ze kunnen hier geen concreet antwoord op geven wanneer wij de testen kunnen uitvoeren. Staan al sinds vorig jaar geregistreerd…

Hey, ik werk met kinderen met ontwikkelingsstoornissen (waaronder ASS) en het is dikwijls heel lastig om het onderscheid te maken tussen ASS en een STOS. Heeft je logopedist ondertussen al geobserveerd in de klas? Ben je al iets wijzer? Wel fijn dat ze meedenkt met jou! Als het een troost kan zijn: ik heb al kindjes met ASS verloren zien lopen in de kleuterklas en zien openbloeien in het eerste leerjaar. In de kleuterklas is het georganiseerde chaos, maar het blijft vaak vrij chaotisch in vergelijking met een eerste leerjaar. De duidelijke structuur van het eerste leerjaar doet hen vaak heel goed

We zijn in afwachting momenteel voor de testen af te leggen maar daar zit een wachtlijst op van 1,5 jaar. Hij is gelukkig ingeschreven van vorig jaar dus ik denk dat we nog een dik half jaar hebben.. volgens de logopedie doet hij het goed maar het blijft een raadsen of het toch TOS is of niet.. ze merkt er wel dingen van maar ze wilt het graag afwachten omdat hij toch vooruitgang boekt. Taaltest gingen we nog eens afleggen volgend maand..

Wat ik me afvraag is of de kindjes met ass en stos thuis de opdrachtjes wel kunnen uitvoeren en op school niet. Ik heb soortgelijke oefeningen met hem gemaakt zoals begrippen etc en hij is meteen mee… dan denk ik dat hij een normale kleuter is maar op school loopt het dan fout. Buiten is hij ook een sociaal kind met natuurlijk wat taalachterstand. Als je een onbekende bent durft hij niet antwoorden of heel stil en articuleert hij niet. Maar eens hij je kent lukt dat wel.

Heey, hier mijn ervaring Ik heb een kindje met taalachterstand. Hij zat op een normale basisschool, wat voor hem wel te veel was. Hij kwam heel overprikkeld thuis. Het ging alleen goed als hij 1 op 1 werkjes deed met de juf. Mn zoontje zei pas toen hij 2 was mama en papa. Hij had met 1,5 buisjes laten plaatsen. Hij praat ook niet tegen onbekende, en hij moet heel erg wennen aan nieuwe situaties. Hij zit nu zn derde jaar op een speciale school. Ik had voor hem ook van alles gedaan. Logopedie aan huis, gehoortestjes, hersenscan en ingeschreven bij het cos en een ander centrum voor diagnostiek. Uiteindelijk is hij naar beide niet gegaan (ook een jaar gewacht), maar school vond het niet nodig. Nu zn derde jaar op speciale onderwijs, lijkt hij mini stapjes te zetten. Daar ligt de focus per kind ipv klassikaal. Hij is 5, over paar maanden 6 maar het gaat al een stuk beter. Hij praat niet zoals andere kindjes, maar beetje bij beetje merk ik vooruitgang. Hij zat eerst in een klasje waar ze vooral kleurde en speelde. Nu zit hij in een klasje waar hij werkjes moet doen, en hij heeft echt 1 op 1 momenten nodig. Hij is ook iemand die zijn vertrouwen op 1 persoon legt. Als hij zich niet lekker in zn vel voelt, dan heeft hij altijd maar 1 vertrouwenspersoon. Als je prive wilt verder praten erover dan kun je me altijd een bericht sturen.