3-jarige + baby = moeder overstresst

Ik vind het al zwaar met 1 baby dus heel veel bewondering voor jou dat je er 2 hebt. Het is inderdaad niet gemakkelijk om mama te zijn. Ik hoop dat je gesprek met de psychiater je helpt! Courage! Je bent sterker dan je denkt. 💪🏼 ♥️

Ik herken het wel hoor, hier een baby en een zoontje van 4,5. Hij doet het op zich echt goed als grote broer, maar heeft veel energie. Ik lijk ook vaak te zeggen 'niet doen' en kan moeilijk met hem meespelen aangezien ik bijna continue de baby vast heb. Zolang mijn vriend thuis is, is het oke, maar als hij gaat werken zoekt hij ook grenzen op. Zo stond hij vorige week na een hele strijd in de hoek met mij erbij met baby aan de borst. Want 'jij kan mij toch niet in de hoek zetten met de baby'. Ik vind de avonden als mijn vriend de late heeft best pittig. En moeilijker dan de ochtenden. Voor deze week vakantie heb ik wel wat hulp ingeschakeld, woensdag komt mijn zus een hele dag, donderdag let mijn andere zus op de baby zodat ik even met zoontje alleen iets kan doen. Vrijdag gaan we allemaal op uitstap 😅. Vandaag of morgen gaan we sowieso naar de speeltuin. Dan kan hij spelen en zit ik met baby aan de tafel. Er ligt ook nog nieuw speelgoed klaar dat hij kreeg als cadeau omdat hij grote broer werd. Dus ik hoop hem hier ook wat mee bezig te houden. Ik merk dat buitengaan hier wel helpt, dan voel ik me minder moe, de baby is dan 'blij' (slaapt in de auto/kinderwagen of draagdoek), mijn handen zijn wat vaker vrij en de oudste is afgeleid. Maar ik heb vaak het gevoel dat ik ze allebij tekort doe. De baby moet vaak eventjes wachten, mee naar hier/daar,... De oudste moet evenzeer vaak even wachten, hoort veel 'mag niet en kan nu niet' Mijn vriend doet dan wel zijn best om te bevestigen dat ik het zeker wel goed doe, dat ze beiden echt wel oké zijn en dat we gewoon een nieuw evenwicht zoeken

Amai ja, het lijkt wel of ik zelf deze reactie heb geschreven!

Er zit 3 jaar en 1 maand tussen mijn kindjes en amai… die eerste 4 maanden met 2 kindjes was echt overleven, ik vond dat zó zwaar. Totaal niet wat ik er van verwacht had. Al die filmpjes van de oudste die zo lief zijn voor baby’s, zo is mijn oudste totaaal nieeet. Ja ze ziet haar broer graag, een beetje te graag. Ze wil continue bij hem zijn, handje vasthouden… hij wil dat niet. Ik word er ook gewoon zot van dat ze hem niet met rust kan laten. Dus ja hier ben ik ook de boze mama en dat vind ik ook echt niet leuk. Maar enkel dán luistert ze. Ik doe echt echt mijn best maar pfff there’s only so much I can handle. Partner werkt ook veel en is avond/weekend vaak weg dus ik sta er eigenlijk altijd alleen voor.