Postnataal partnerrelatie

Wij hebben de luxe van opa en oma dichtbij die graag, en een beetje te veel 😛, willen oppassen. Maar zonder dat letten we erop dat we toch iets van tijd en aandacht aan elkaar geven. Bij ons is dat even een knuffel in het voorbij gaan maar vooral elkaar complementeren. Ik zeg met regelmaat tegen mijn vriend dat hij een goede vader is en me enorm steunt (wat waar is overigens) en hij spreekt zijn waardering voor mij uit. We hebben al tijdens de zwangerschap gesprekken gehad over wat we nodig hebben als koppel en we blijven die gesprekken voeren. Onze dochter heeft niks aan overspannen, kibbelende ouders. Dus heel controversieel maar mijn relatie goed houden heeft prioriteit. Nou gaan we zien hoe t wordt als ik in januari weer ga werken. Maar we zitten te denken aan een vorm van date night.

Niet zo makkelijk voor sommigen, maar als flesjes lukken eens op date night gaan en een oppas zoeken 😊 open communiceren over seks, ik had hier echhht nul zin in en nu na 6 maand begint het weer een beetje te komen. En ik las hier ook de tip om geen overhaaste dingen te beslissen over je relatie als je kindje nog geen jaar oud is. Het klopt dat je meer naast elkaar leeft en de meeste aandacht naar de baby gaat, wij zijn daar realistisch in en proberen daar geen issue van te maken.

Het boek 'liefde in de tropenjaren' gaat hierover en is een absolute aanrader voor elke mama-to-be 😘