Partner worstelt mentaal, samen ouders maar geen relatie

Geen tips maar wens je veel sterkte toe ❤️‍🩹 kan je terecht bij familie of vrienden?

Dat hij alsnog wilt meezorgen voor jullie kindje, betekent toch dat hij nog in iets hoop heeft? Het lijkt me in ieder geval een (klein) positief lichtpuntje. Heb je familie/vrienden die zowel jou als hem kunnen helpen? Krijgt je vriend al professionele hulp?

Mijn vriend had het tijdens mijn eerste zwangerschap ook mentaal moeilijk, weliswaar niet zo ingrijpend als bij jou. Ik kan je enorm aanmoedigen om mensen uit jullie omgeving in te lichten. Je moet een "leger" hebben, voor jezelf en je vriend. Je ouders en vrienden zijn een deel hiervan. Ik zou ook elke professional op de hoogte brengen dat er iets speelt: huisarts, gynaecoloog, vroedvrouw, kind&gezin, psycholoog. Ik ben een keer samen met mijn vriend naar zijn huisarts geweest om hem te helpen de juiste hulp (en medicatie) te vragen. In het ziekenhuis is er soms ook sociale en psychologische ondersteuning. Je kan je ziekmelden op je werk maar ik zou afwegen of dit echt nodig is. Stress over je job wil je er natuurlijk niet nog bij hebben. mss dat je ook tegen je leidinggevende kan vertellen dat het een moeilijke periode is. Je moet niet tegen iedereen alle details vertellen maar als ze weten dat het niet rooskleurig is dan is er meer begrip. Het is voor jezelf ook makkelijker hen te contacteren indien nodig in crisis ipv dat je dan nog alles moet vertellen. Alvast heel veel succes en sterkte 🍀

Misschien is antidepressivum een optie?

Ik zou in dit geval een psycholoog raadplegen voor jezelf. Sterkte 💕

Heeft hij een onderliggende reden gegeven ivm de poging en het willen stopzetten vd relatie? Twijfelt hij aan zichzelf of zijn kunnen of de nieuwe vaderrol? Kan je hem onder de mensen doen komen vb z'n ouders of gem vrienden? Nodig hem uit met het goede weer om te wandelen/fietsen?